فرهنگ سازمانی سیستمی متشکل از ارزش ها و باورهاست که در ارتباط متقابل با نیروی انسانی، ساختار سازمانی و نظام کنترلی، هنجارهای رفتاری را در سازمان، شکل می دهد. بهره وری منابع انسانی، به جنبه ای از افزایش کمیت و یا بهبود کالا ها یا محصولات اطلاق می شود که در نتیجه ارتقای سطح کیفی و تلاش نیروی انسانی ایجاد می گردد. سوال اصلی پژوهش این است: الگوی تحول آفرین فرهنگ سازمانی چیست و چه نقشی در بهره وری منابع انسانی در جهاد دانشگاهی دارد؟. در سوال های فرعی نیز به دنبال آن هستیم تا مهم ترین عوامل تحول ساز فرهنگ سازمانی و عوامل مربوط به بهره وری منابع انسانی در جهاد دانشگاهی را بشناسیم و چگونگی تاثیر عوامل متغیر نخست را بر متغیر دوم، بدانیم. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی واز نظر ماهیت داده ها، از نوع روش ترکیبی اکتشافی است. مدیران، کارشناسان و کارکنان سازمان در سراسر کشور، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل داده اند. در بخش کیفی تحقیق با 40 نفر از صاحبنظران، مدیران وکارشناسان سازمان مصاحبه گردید و در بخش کمی، 413 پرسشنامه تکمیل شده و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش کمی، به کمک آزمون های آماری، وضعیت ابعاد دو متغیر اصلی و وابسته، ارتباط و تاثیر آن ها، تبیین شده و نقاط قوت و ضعف سازمان، به درستی شناخته شد. برهمین اساس، در فصل پنجم رساله، پیشنهادهایی برای بهسازی و ارتقای سازمان ارائه گردید. در انتها، از طریق روش معادلات ساختاری، صحت مدل تحقیق، مورد تایید قرار گرفت و معلوم گردید که انتخاب مفاهیم، ابعاد و شاخص ها از دقت بالا و مناسبی برخوردار بوده است. واژگان کلیدی: فرهنگ سازمانی(organizational culture)، بهره وری منابع انسانی (human resource productivity)، ابعاد تحول آفرین transitional demensions))، مدل مفهومی (conceptual model)، مدل تحلیلی (analytical model).