چکیده: برنامه ریزی نگهداری و تعمیر واحد های تولیدی بیان می دارد که چه واحدی و در چه هفته ای از سال باید به منظور تعمیر و نگهداری از مدار خارج گردد. در این میان و با بوجود آمدن تجدید ساختار در سیستم های قدرت، مسئله برنامه ریزی نگهداری از واحد های تولید پیچیده تر شده است. زیرا که در محیط تجدید ساختاریافته هر شرکت قصد ماکزیمم نمودن سود خود در میان رقبا را دارد و به همین خاطر برنامه ریزی باید طوری انجام پذیرد تا اینکه زیان ناشی از عدم تولید توان برای واحد های تولیدی به کمترین میزان خود برسد و همچنین عدالت در میان رقبا رعایت گردد. در این پایان نامه از روش برنامه ریزی دو سطحی برای مدلسازی مسئله برنامه ریزی نگهداری استفاده شده است. در سطح بالای برنامه، تابع تابع سود شرکت تولیدی به همراه قیود برنامه ریزی ذکر گردیده است و در سطح پایین ماکزیمم سازی تابع رفاه اجتماعی مورد توجه بوده که باید به همراه قیود شبکه ماکزیمم گردد. پس از مدل نمودن، برنامه دو سطحی ذکر شده با استفاده از روش برنامه ریزی ریاضی با قیود متوازن حل خواهد شد. مدل ارائه شده بر روی سیستم 24 باس ieee تست شده و حالات مختلفی مانند پرشدگی در شبکه که ممکن است در سیستم اتفاق افتاده و اثری روی برنامه ریزی داشته باشند به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. کلید واژه¬ها: برنامه ریزی نگهداری – روش دو سطحی – برنامه ریزی ریاضی با قیود متوازن (mpec)