صنایع نساجی همیشه به عنوان یکی از صنایع پر مصرف آب شناخته شده و می¬شوند. از جمله مشکل¬سازترین آلاینده¬های موجود در پساب نساجی، رنگ¬های شیمیایی به کار رفته در این صنعت می¬باشند. وجود مقدار ناچیز رنگ در آب، شفافیت و غلظت اکسیژن محلول در آب را کاهش داده و در نتیجه حیات آبی محیط¬های پذیرنده را تهدید می¬کند. هدف این پژوهش ایجاد شرایط آزمایشگاهی برای حذف رنگ¬های آبی راکتیو (remazol briliant blue b.b) و زرد راکتیو (levafix yellow ca) از محلول آبی به وسیله جذب آن با خاک¬های معدنی کائولن، بنتونیت، میکا و همچنین مقایسه راندمان آنها با کربن فعال دانه¬ای بوده است. جذب رنگ به داخل جاذب به ماهیت رنگ، غلظت رنگ، ph، غلظت جاذب و زمان تماس وابسته است. آزمایشات با در نظرگرفتن غلظت رنگ در 5 سطح (5،10،15،20،25 میلی¬گرم درلیتر)، غلظت جاذب در 5 سطح (10،20،40،60،80 گرم درلیتر) و زمان اختلاط 15دقیقه به صورت بستر سیال انجام شد که برای هر دو رنگ راکتیو آبی و زرد بیشینه راندمان حذف رنگ به ترتیب برای کائولن، میکا و بنتونیت بدست آمد. ایزوترم¬های تعادل به وسیله معادلات لانگمویر و فروندلیچ آنالیز شد که نشان داد در جذب رنگ آبی میکا و بنتونیت با هیچ یک از ایزوترم¬ها تطابق نداشته ولی در رنگ زرد همه جاذب¬ها تطابق مطلوبی با هر دو ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ دارند. نتایج این پژوهش نشان داد که خاک¬های معدنی همچون کائولن و حتی میکا، جاذب¬های مناسبی در تصفیه پیشرفته پساب رنگی نساجی بوده و علاوه بر راندمان نزدیک به کربن فعال از لحاظ اقتصادی نیز بسیار مقرون به صرفه تر خواهند بود.