ورشکستگی شرکت¬های بزرگ که باعث بدنامی برخی از موسسات بزرگ حسابرسی جهان و انحلال یکی از آن¬ها گردید و فساد بزرگ اقتصادی اخیر در ایران اهمیت نقش حسابرسان را بیش از پیش کرده است. طی سال¬های اخیر، جامعه حسابداران رسمی اقدام به رتبه بندی موسسات حسابرسی نموده است. رتبه¬بندی موسسات به شیوه¬ای که طی سال¬های اخیر در ایران صورت می¬پذیرد روشی جدید می¬باشد که میزان دقت و صحت آن از دغدغه¬های استفاده¬کنندگان است. لذا، این تحقیق به دنبال سنجش میزان مطابقت رتبه¬های ارائه شده برای موسسات و کیفیت حسابرسی است. مبنای کیفیت حسابرسی در تحقیق حاضر، سطح اقلام تعهدی اختیاری برآورد شده با استفده از مدل تعدیل شده عملکردی جونز، در نظر گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال¬های 1387 الی 1390 می¬باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از رویکرد داده¬های ترکیبی و الگوی رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می¬دهد که بین رتبه حسابرس و کیفیت حسابرسی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد اما نتایج حاصل از آزمون¬های اضافی، حاکی از عدم وجود رابطه معنی دار است. به طور کلی و با در نظر گرفتن نتایج حاصل از آزمون اصلی و آزمون¬های اضافی تحقیق می¬توان بیان کرد که هیچ شواهدی مبنی بر وجود رابطه مثبت و معنی دار بین متغیر رتبه حسابرس و کیفیت حسابرسی یافت نگردید.