گسترش موسیقی کلاسیک غربی و پذیرش آن توسط هنرمندان ایرانی از دهه ی هفتاد تا به امروز منجر شده این نوع موسیقی در ارکان مختلف فرهنگی و اجتماعی ایران جایگاه خاصی بدست آورد. اما علی رغم این رشد چشمگیر متاسفانه پیشرفت این موسیقی تنها جنبه ی کّمی داشته و نوازندگان آن گونه که باید به درک کیفی از آن دست نیافته اند، زیرا موسیقی کلاسیک از ارکان بومی این سرزمین نبوده، و در نتیجه این مسئله، نوازندگان را به مطالعه ی هر چه بیشتر پیرامون این نوع موسیقی نیازمند مینماید؛ از طرف دیگر در آموزش این موسیقی هنرجویان ایرانی نیازمند دریافت رهیافتهایی هستند که بتواند عناصری را که در غرب از طریق محور درونی منتقل میشود در یک روند منطقی و نظری به طور شفاف و واضح به آنها منتقل کند. شایان ذکر است آموزش موسیقی کلاسیک غربی مقولات و عناصر گوناگونی را در دل خود جای میدهد که بررسی و معرفی هر یک از آن ها برای نوازنده ی ایرانی حیاتی و ضروری است. یکی از این گوناگونیها، نحوهی بکارگیری عناصر گوناگون در موسیقی هر دوره میباشد. این نوشتار تلاش دارد تا خواننده را با عناصری که در موسیقی باروک تزیین و تحریر نامیده میشود، آشنا ساخته و تمرکز خود را بر تحلیل اجرایی یکی از آثار کلیدی رپرتوار گیتار کلاسیک که توسط باخ به سبک باروک فرانسوی نگاشته شده، گذاشته است. در این مطالعه با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با تمرکز بر سوئیت شماره 995 اثر یوهان سباستین باخ به بررسی اجرایی تزیینات سبک باروک فرانسوی پرداخته شده است.