مقدمه: تمایز جهت دار سلول های بنیادی جنینی به سلول های مختلف بدن هنوز به عنوان یک چالش مورد مطالعه در زیست شناسی تکوینی مطرح می باشد. کوچک مولکول ها می توانند به عنوان یک ایده ی جدید برای غلبه بر این چالش باشند. روش ها: ما در این مطالعه با توجه به مسیرهای پیام زسانی موثر در تمایز عصبی از کوچک مولکول های dorsomorphin، a8301، xax939و purmorphamineاستفاده کردیم. سلول های حاصل از هر مرحله ی تمایز را از نظر کیفی، کمی و عملکردی با انجام آزمایشات رنگ آمیزی ایمونوفلوئورسنت، فلوسایتومتری، qrt-pcr وclamppatch مورد بررسی قرار دادیم. یافته ها:رنگ آمیزی ایمونوفلوئورسنت و آنالیز فلوسایتومتری در ساختارهای شبه لوله ی عصبی مشتق از سلول های بنیادی جنینی نشان می دهد که این سلول ها با درصد بالاییnestin+، sox1+ و pax6+ بودند. بعد از برش وکشت مجدد ساختارهای شبه لوله ی عصبی، سلول های تمایز یافته حاصل برای پروتئین های شاخص عصبی و نورون حرکتی شامل tuj1، map2و hb9/isl1 مثبت بودند. تغییرات بیان ژن های اختصاصی در مرحله ی آخر تمایز با کمک تکنیک qrt-pcr مشاهده شد. همچنین با کمک تکنیک کلمپ ولتاژی در نورون های حرکتی حاصل از تمایز جریان های یونی وابسته به ولتاژ، خروج k+ و ورود na+/ca2+ ثبت شد. نتیجه گیری:نتایج بدست آمده نشان می دهد که نورون های مشتق از سلول های بنیادی جینی پروتئین های شاخص نورون های حرکتی بالغ را بیان می کنند و مورفولوژی نورون های بالغ را دارا هستند اما ویژگی های الکتروفیزولوژیکی آن ها نشان می دهد که از لحاظ عملکرد فیزیولوژیک هنوز در مرحله ی پیش از بلوغ قرار دارند و جریانات ورودی na+/ca2+برای شلیک پتانسیل عمل هنوز کافی نیستند. به نظر می رسد که این سلول هاباید مدت زمان بیشتری در شرایط آزمایشگاه تکوین پیدا کنند.