در اشعار مصطفی رحماندوست از بین انواع موسیقی شعر فارسی «موسیقی کناری» پر کاربرد ترین نوع موسیقی است و از میان صورت های خیالی چون «تشخیص»،« تشبیه»، «استعاره»، «کنایه»، «نماد»، «فابل»، «مجاز»، حسامیزی»، عنصر «تشخیص» بیشترین بسامد را در اشعار او دارد زیرا کودکان به حیوانات و امور بی جان همچون جانداران می نگرند و جانبخشی به امور بی جان در راستای آموزش غیر مستقیم به کودکان توفیق بیشتری دارد. تأثیر نظریات پیاژه و اریکسن نیز در اشعار او دیده می شود به گونه ای که مراحل اول و دوم نظریه ی جاندار-پنداری پیاژه بیشتر با گروه های سنی (الف و ب) هماهنگی دارد و در نظریه ی اریکسن، مرحله ی سن بازی با اشعار مربوط به گروه (الف) مطابقت دارد.