سیستم های محاسبات ابری، جهت ارائه سرویس های کاربردی مبتنی بر ابر همچون پایگاه داده ابری بسیار مناسب می باشند. امروزه بزرگان و نامداران حیطه فن آوری اطلاعات همچون آمازون، گوگل، ماکروسافت و غیره، خدمات خود را در قالب ساختارهای منطبق با فن آوری ابری ارائه می کنند. دشواری کار از آنجایی آغاز می شود که تقاضا از سیستم روز بروز افزایش می یابد اما منابع با این سرعت نمی توانند گسترش یابند. در اینجا است که مدیریت تخصیص منابع به عنوان یکی از چالش های موجود در فن آوری ابری مطرح می گردد. تا کنون کارهای بسیاری جهت پیش بینی و مدیریت منابع صورت گرفته که عمدتاً با محاسبه یک پیش بینی از بار کاری احتمالی به تخصیص و مدیریت منابع می پرداختند. در این تحقیق ما با تجمیع دو فاکتور هزینه و قابلیت دسترسی روشی را جهت مدیریت منابع یک سرویس دهنده ابری ارائه می کنیم که بتواند منابع یک سرویس دهنده را با توجه به سطح فعالیت، توان مالی، سود، هزینه و همچنین قابلیت دسترسی قابل قبول مدیریت کند. با ارزیابی تجربی میان روش مصرف بهینه منابع در مراکز داده ابری با رویکرد مانیتورینگ تخصیص منابع و روش مقیاس پزیری خودکار و با آنالیز نتایج بدست آمده به مزایای روش پیشنهادی اشاره می کنیم. فاکتور اصلی برای ارزیابی در این تحقیق بررسی توانایی پیش بینی بار کاری یک سرویس دهنده است. در این تحقیق ما اعتقاد داریم عامل اصلی که تعیین کننده میزان منابع مورد نیاز یک سرویس دهنده ابری است، نوع، ابعاد و اهمیت فعالیت های یک سرویس دهنده است و سایر مسائل تکنیکی در درجه دوم اهمیت قرار دارد. پس از تخمین بار کاری و منابع مورد نیاز در پریود زمانی بعدی، میزان مناسبی از منابع برای آن پریود زمانی مشخص می شود و در صورت وجود منابع مازاد، سرویس دهنده ابری اقدام به آزاد سازی منابع بلا استفاده می کند.