خبر واحد همواره به¬عنوان یکی از مجاری استنباط احکام شرعی مورد توجه بوده است و همواره میان فقیهان در حجیت و عدم حجیت آن، گفتگو و اختلاف نظر بوده است، در دوره¬ای نظر غالب فقیهان عدم حجیت خبر واحد و دوره دیگر نظر غالب و مشهور حجیت خبر واحد بوده است و تاکنون نظر مشهور میان فقیهان حجیت خبر واحد است، اما پرسشی که در منابع فقهی به صورت مستقل به پاسخ آن پرداخته نشده است، این است که آیا باتوجه به قصوری که در خبر واحد نسبت به حکایت گری از قول معصوم وجود دارد و از سوی دیگر باتوجه به اهتمام شارع نسبت به امور مهمه یعنی؛ جان، ناموس، آبرو و اموال افراد، آیا اکتفا به اخبار آحاد، برای کشف و وضع قوانین در این امور، از منظر آموزه¬های دینی و نیز سیره¬عقلا دارای پشتوانه شرعی و عقلی هست یا خیر، نوشتار حاضر برآن است که اکتفا به اخبار آحاد برای کشف و وضع قوانین در حوزه امور مهمه کافی نیست و باید از سایر عناصر مانند، اخبار محفوف به قرائن قطعیه،سیره عقلا، مذاق و مقاصد شریعت در کنار اخبار آحاد در جهت تحدید و تکمیل آن بهره برداری شود.