اگرچه الگوریتم های تحلیل کننده ی خوشه بندی به صورت پیوسته در حال بهبودند اما بیشتر این الگوریتم ها هنوز احتیاج به تنظیم تعداد خوشه ها دارند. در این پایان نامه یک روش خوشه بندی پویا بر اساس ترکیب بهینه سازی ازدحام ذرات و الگوریتم ژنتیک بررسی شده است. این الگوریتم می تواند به صورت خودکار، تعداد بهینه ی خوشه ها را تعیین کرده و به صورت همزمان مجموعه داده را با کمترین دخالت کاربر خوشه بندی کند. نتایج حاصل از خوشه بندی چهار مجموعه داده، نشان داده است که این الگوریتم نسبت به روش های خوشه بندی پویا بر پایه ی الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات دودویی، خوشه بندی پویا بر پایه ی الگوریتم ژنتیک و نیز الگوریتم خوشه بندی خودکار با استفاده از بهینه سازی ازدحام ذرات اصلاح شده از اعتبار و پایداری بیشتری برخوردار است.