این مطالعه با هدف بررسی نقش ویژگی های شخصیتی ، سبک های هویت و تعهد در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای سه مرحله ای از بین دانش آموزان پایه سوم متوسطه دبیرستان های دولتی شهر تهران تعداد 450 نفر (225 دختر و 225 پسر) انتخاب شدند و به پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم(1984)، پنج عامل شخصیت نئو و سبک های پردازش هویت (برزونسکی،1989) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند گانه ( گام به گام و همزمان) استفاده شده است. تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اهمال کاری تحصیلی با روان رنجوری، انعطاف پذیری، سبک هویت سردرگم/ اجتنابی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین اهمال کاری تحصیلی با وظیفه شناسی، موافق بودن، برون گرایی، تعهد، سبک هویت هنجاری و سبک هویت اطلاعاتی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که وظیفه شناسی، روان رنجوری، انعطاف پذیری و تعهد توانستند به طور معناداری (000/0>p و 96/59=445و4f) متغیر اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی کنند و در مجموع این چهار متغیر توانستند 35 درصد از واریانس متغیر اهمال کاری تحصیلی را تبیین کنند. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین متغیرهای پیش¬بین پژوهش، وظیفه شناسی دارای بزرگترین ضریب بتا برابر43/0- برای اهمال کاری تحصیلی می باشد.علی رغم وجود رابطه بین اهمال کاری تحصیلی با سبک های هویت، نقش سبک های هویت در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی ناچیز دیده شد. با توجه به این یافته ها می توان گفت که با افزایش میزان روان رنجوری و انعطاف پذیری در دانش آموزان، میزان اهمال کاری تحصیلی نیز در آن ها افزایش می یابد و با افزایش میزان وظیفه شناسی و تعهد در دانش آموزان، میزان اهمال کاری تحصیلی در آن ها کاهش می یابد.