در هر جامعه ای نیروی فعال و جوان بعنوان یکی از ذخایر و سرمایه های آن جامعه محسوب و مطرح می باشد از سویی دانشگاه ها در هر کشور یکی از موثرترین عوامل توسعه در زمینه های مختلف علمی، فرهنگی، اجتماعی و.. محسوب می شوند. از طرفی تربیت نیروی انسانی کارآمد از جمله وظایف اصلی دانشگاهها به حساب می آید رشد و توسعه هر جامعه متاثر از نیروی آموزش دیده آن جامعه بوده و شناسایی عوامل موثر در سلامت روان دانشجویان و پیشرفت تحصیلی آنان و بذل توجه به آنها گامی بسوی موفقیت است. همچنین بررسی موفقیت تحصیلی دانشجویان یکی از جنبه های مورد مطالعه کیفیت و ارزیابی آموزش عالی است هدف از این تحقیق بررسی رابطه سلامت روان و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان سیگاری و غیرسیگاری دانشگاه های شهر تهران است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان همه مقاطع تحصیلی دانشگاههای شهر تهران است تعداد 205 نفر به عنوان نمونه تحقیق به طور تصادفی ساده و در دسترس انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه scl90-r و پرسش نامه حاوی اطلاعات دموگرافیک استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (آزمون چندمتغیری هتلینگ و رگرسیون و آزمون ضریب پیرسون) استفاده شد. یافته های مطالعه: نتایج نشان داد که 1/44 درصد از دانشجویان شرکت کننده در پژوهش سیگاری و 9/55 درصد از آنها غیرسیگاری هستند. میانگین نمره سلامت عمومی دانشجویان سیگاری 03/2 و دانشجویان غیرسیگاری 90/1 بود که با استفاده از آزمون t-test نشان داده شد که میانگین نمره سلامت عمومی دانشجویان سیگاری و غیرسیگاری تفاوت معنادار وجود ندارد (05/0>p) همچنین 65% از کل دانشجویان دارای پیشرفت تحصیلی نبوده و 34% از دانشجویان دارای پیشرفت تحصیلی می باشند که از این میان 57% از دانشجویان سیگاری و 81% از دانشجویان غیرسیگاری دارای پیشرفت تحصیلی نبوده اند, با این حال می توان نتیجه گرفت که دانشجویان غیرسیگاری کمتر از دانشجویان سیگاری پیشرفت تحصیلی دارند. همچنین نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین رفتار سیگار کشیدن با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان وجود ندارد