حفظ و حراست و احراز هویت واقعی میراث معماری باقیمانده از پیشینیانمان وظیفه ی ما و نیازمند تنظیم سیاست های مطلوب بهره برداری از آن هاست. در این میان یکی از فصول دلپذیری که می توان گفت تا کنون مورد بحت وتبادل نگرفته قلعه است که شاید تنها قلعه روستای استان چهارمحال بختیاری است که کماکان سکونت در آن ادامه دارد. اطلاعات به دست امده از طریق پرس و جوهای محلی و نیز سایر منابع معتبر محدود بوده بیشتر به تغییرات ان در دوره جاری حکایت دارد.قدمت این بنا به مانند سایر قلعه های مشابه در ان منطقه حدود 165 سال تخمین زده می شود . این بنا در دوران اسلامی و زمان قاجاریه ساخته شده است و این بنا در شهرستان فرخشهر واقع است و متاسفانه به دلیل عدم توجه کافی رو به زوال و فرسودگی است. بنابراین در این تحقیق در پی شناسایی پتانسیل های بنا و بافت اطراف آن بوده و آسیبهای بنا را شناسائی کرده و با ارائه طرح مرمت، آن را از مرگ تدریجی نجات دهیم. نتایج این تحقیق نشان داد که در جامعه سنتی ایران خانواده از واحدهای بنیادین جامعه و خانه محور اصلی یکپارچگی خانواده است به همین دلیل خانه چنان طراحی می شده تا از دنیای بیرون جدا باشد و در ساخت آن بیشتر به ارزشهای بنیادین خانواده توجه می شده مفهوم خانه بسیار گسترده تر از مکان خصوصی محض است در واقع خانه حریمی مقدس است که باید از دید نا محرم دور باشد به همین دلیل در یکسری از آبادی ها (مخصوصا در این منطقه ) خانه ها را در قلعه ها می ساختند .