ناکاملی ها در سازه های فضاکار با توجه به نوع، میزان، مکان و نحوه توزیع، ماهیتی تصادفی دارند. توصیف رفتار سیستم های سازه ای واقعی به طور اجتناب ناپذیری وابسته به برخی منابع عدم قطعیت ها یا پارامترهای تصادفی است. این مسأله به خصوص در سازه های شبکه ی دولایه ی فضاکار با دارا بودن صدها و یا هزاران عضو و گره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین ضروری است که در برآورد رفتار واقعی سازه ها وجود عدم قطعیت در پارامترهای سیستم در نظر گرفته شده و رفتارسازه های فضاکار در اثر ناکاملی ها از طریق تحلیل های مناسب احتمالاتی تصادفی مورد مطالعه قرار گیرد. در این مطالعه تأثیر احتمالاتی ناکاملی از نوع انحنای اولیه اعضا در قابلیت اعتماد سازه های شبکه ی دولایه ی فضاکار از نوع افست با تکیه گاه ها و تعداد چشمه های متفاوت، با به کارگیری آنالیز شبیه سازی مونت کارلو به کمک نرم-افزار opensees مطالعه گردیده است. برای این منظور ناکاملی مزبور با تابع چگالی احتمال گاما ایجاد شده سپس تنش های کمانشی متناظر تعیین شده و با توزیع تصادفی روی اعضای سازه ها به تعداد دفعات زیاد پخش شده است، بار خرابی شبکه ها به ازای هرنوبت از توزیع تصادفی ناکاملی ها بدست آمده و با محاسبات آماری لازم، قابلیت اعتماد و ظرفیت باربری شبکه ها محاسبه شده است. نتایج حاصله حاکی از تأثیر قابل توجه نوع تکیه گاه و تعداد چشمه های شبکه ها بر ظرفیت باربری و رفتار خرابی شبکه های دولایه ی فضاکار به توزیع تصادفی ناکاملی های اولیه می باشد. همچنین با اعمال ناکاملی هایی معادل با ناکاملی طراحی اعضای فشاری در تحلیل رفتار خرابی شبکه ها می توان اثرات مربوط به توزیع تصادفی ناکاملی ها را در حد انتظار در تحلیل رفتار خرابی سازه ملحوظ نمود.