مولکول n- فنیل ـ آزا ـ 1، 4، 7و 10 تتراسیکلوپنتادیسین یا n- فنیل آزا-15- کرون- 5 (npa15c5) ، به دلیل داشتن اتم های دهنده اکسیژن و نیتروژن درون حلقه کرونی خود که قابلیت کمپلکس سازی خوبی با کاتیون های فلزی دارد، مورد جالبی برای تحقیق می باشد. بررسی تأثیر هر یک از گروه های الکترون دهنده یا الکترون کشنده بر پایداری کمپلکس های فلزی می تواند در پیش بینی انتخاب پذیری و استخراج انتخابی کاتیون های فلزی از لیگاندهای مشابه راه گشا باشد. هم چنین نتایج حاصل از مطالعات ترمودینامیکی و سینتیکی فرایندهای کمپلکس سازی این لیگاند با فلزات مختلف می تواند در طراحی و ساخت سنسورهای شیمیایی و الکترودهای یون گزین و ... تأثیرگذار باشد. تجزیه و تحلیل فرایندهای کمپلکس سازی لیگاند(npa15c5) با کاتیون های فلزی ، و ، توسط نظریه تابعی چگالی (dft) ودر سطح نظری b3lyp با مجموعه پایه ای ، و انجام پذیرفته است. بهینه سازی ساختار هندسی کمپلکس های فلزی و محاسبات پارامترهای ترمودینامیکی آن ها از قبیل ، و در سطح b3lyp با همان سری های پایه ای (هم چنین با روش های hf) در فاز گازی صورت گرفته است. سپس به منظور بررسی تأثیر حلال بر قابلیت کمپلکس شدن این لیگاند، محاسبات ترمودینامیکی در حلال های آب و متانول نیز انجام پذیرفته است. این محاسبات نشان داده اند که تشکیل کمپلکس های فلزی در فاز گازی (بدون وجود حلال) از نظر آنتالپی و پایداری بسیار مطلوب ترند و ثابت پایداری کمپلکس های مذکور در فاز گازی و در فاز حلال (آب و متانول) با استفاده از مقادیر محاسبه شده و با مقادیر تجربی حاصل از مطالعات قبلی مقایسه شده اند. نتایج به دست آمده بیانگر این است که پدیده حلال پوشی و کمپلکس های ایجاد شده در حلال متانول بسیار چشم گیر است و نادیده گرفتن چنین اثرات مهمی باعث ایجاد اختلاف قابل توجهی بین نتایج حاصل از محاسبات نظری به خصوص در فاز گازی با نتایج مطالعات آزمایشگاهی در فاز حلال گردیده است. کلمات کلیدی: n- فنیل ـ آزا ـ 1، 4، 7و10 تتراسیکلوپنتادیسین، کمپلکس های فلزی، ساختار هندسی، پارامترهای ترمودینامیکی، ثابت پایداری.