نام پژوهشگر: میرقنبر میرحسینی ارچی
میرقنبر میرحسینی ارچی محمد بهمنی
با گسترش روز افزون جوامع بشری در زمینه های فرهنگی و اجتماعی و علمی و نیاز افراد جامعه به علوم مختلف و اطلاعات مورد نیاز برای رفع نیازهای خود، این امر مستلزم این است که اطلاعات به دست آمده کاملا صحیح و منطبق با واقعیت باشد چرا که افراد نمی توانند همه علوم را بدانند و به این خاطر در مراجعه خود به افراد متخصص این انتظار را دارند که اطلاعات ارائه شده صحیح باشد. ولیکن آنچه در جامعه مشهود می باشد این است که افراد همیشه اطلاعات صحیح را به دلیل اینکه آن اطلاعات را ندارند یا اصلا تخصص لازم برای ارائه اطلاعات را ندارند اظهارات آن ها خلاف واقع می باشد و این موضوع می تواند خسارت به بار آورد. اظهارات خلاف واقع به اظهاراتی گفته می شود که خلاف واقعیت موجود یا واقعیت به وقوع پیوسته ویا آنچه حقیقت آن است یا واقعیتی که اتفاق می افتد به طریق مختلف اعم از کتبی یا شفاهی بااستفاده از رادیو و تلویزیون یا کتابت و یا استفاده از فضای سایبری و .... نسبت به هر شخصی اعم از حقیقی یا حقوقی بیان گردد. هرگز نمی توان با استناد به آزادی بیان با اظهارات خلاف واقع به حقوق دیگران زیان وارد نمود چرا که حدود آزادی بیان با توجه به قوانین مختلف مشخص می باشد.این گونه از اظهارات می تواند به صورت مستقیم ویا غیر مستقیم منجر به ضرر مادی یا معنوی گردد، اظهاراتی که می تواند همراه با سوء نیت یاحسن نیت ،همراه با آگاهی،اکراه ،با منشاء قراردادی و ... بوده که برخی از آن ها قابل تعقیب و برخی دیگر از این اظهارات غیر قابل تعقیب می باشد. اظهارات خلاف واقع در مشاغل مختلف می تواند وجود داشته باشد و کیفیت آن حسب مورد می تواند مختلف باشد.برای جبران ضررهای وارده باید به نوع ضرر به لحاظ مادی یا معنوی بودن آن نوجه نمود . برای اینکه بتوانیم گوینده اظهارات خلاف واقع را محکوم به جبران ضرر بدانیم باید ارکان مسوولیت مدنی بین فعل مرتکب و زیان وارده به زیان دیده وجود داشته باشد و ضرر وارده را مستند به فعل مرتکب بدانیم .