هدف: بررسی ارتباط عملکرد عصبی شناختی و توانایی عملکردی ورزشکاران با و بدون بی ثباتی عملکردی مچ پا روش بررسی: 20 ورزشکار با بی ثباتی عملکردی یکطرفه مچ پا و 20 ورزشکار سالم از نظر جنس، نوع و سابقه star excursion فعالیت ورزشی، سن، اندام غالب، قد و وزن جور شدند. توانایی عملکردی با آزمون های ارزیابی شد و عملکرد single hop و side hop ،square hop ،figure-of-8 hop ،balance test عصبی شناختی با آزمون عصبی شناختی کامپیوتری مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: ارتباط معنی داری بین عملکرد عصبی شناختی و توانایی عملکردی مشاهده شد. تفاوت معنی داری از نظر عملکرد عصبی شناختی بین دو گروه مشاهده شد. همچنین نقص عملکردی گروه مبتلا نسبت به گروه دیده شد. single hop شاهد و اندام مبتلا نسبت به اندام سالم در تمام آزمون های عملکردی به جز آزمون در گروه مبتلا نسبت به گروه سالم کمتر بود. علاوه sebt میزان فاصله لمس شده در جهات خارجی آزمون براین هنگام ایستادن روی اندام مبتلا نسبت به اندام سالم فاصله لمس شده در تمام جهات به جز جهات قدامی و خلفی داخلی کمتر بود. نتایج: عملکرد عصبی شناختی و توانایی عملکردی در میان والیبالیست ها و بسکتبالیست ها مرتبط بود. نقص عملکرد عصبی شناختی در گروه مبتلا ممکن است با اجرای ورزش های طراحی شده جهت تسریع پردازش اطلاعات بینایی اصلاح شود. آگاهی وضعیتی همزمان با اجرای الگوهای حرکتی پیچیده در ورزشکاران توضیحی بر یافته های این مطالعه است. کمی تأخیر در پردازش اطلاعات بینایی، توانایی پیش بینی نیروهای خارجی و تولید تنشن عضلانی مناسب جهت تأمین ثبات پویای مفصل را تحت تأثیر قرار می دهد.