پیچ خوردگی مچ پا یکی از صدمات رایج در میان ورزشکاران است و در این افراد به منظور جبران نقص های عصبی عضلانی ناحیه دیستال از عضلات ناحیه پروکسیمال خود استفاده می نمایند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تمرینات ثبات دهنده تنه بر عملکرد، تعادل و درد ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا انجام گرفت. این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی جامعه ورزشکاران مبتلا به پیچ خوردگی مزمن مچ پا در شهر بوشهر انجام شد، که در نهایت 30 نفر به روش انتخاب تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها، از فرم اطلاعات دموگرافیک، مقیاس دیداری سنجش درد، آزمون تعادلی ستاره، آزمون توانایی عملکردی و پرسشنامه سنجش توانایی پا ومچ پا استفاده شد. داده-های گردآوری شده با استفاده از روشهای آماری تی مستقل، تحلیل کوواریانس و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش تعادل و عملکرد و کاهش درد در گروه مداخله که همزمان فیزیوتراپی رایج و تمرینات ثبات دهنده تنه را انجام داده اند نسبت به گروه کنترل که تنها فیزیوتراپی رایج را دریافت نموده بودند، تفاوت آماری معنی دار داشت (p<0/05 ) و این تفاوت به نفع گروه مداخله بود. نتیجه اینکه اجرای تمرینات ثبات دهنده تنه باعث بهبود عملکرد، تعادل و درد ورزشکاران مبتلا به پیچ خوردگی مزمن مچ شد و پیشنهاد می شود، این تمرینات در برنامه توانبخشی ورزشکاران مبتلا به پیچ خوردگی مزمن مچ پا قرار گیرد.