: استفاده از سوخت¬های فسیلی به عنوان نهاده مهم در تامین توان مورد نیاز برای فعالیت¬های کشاورزی از اهمیت به سزایی برخوردار است. خاک ورزی جزء عملیات زیربنایی در کشاورزی بوده و بیشترین مصرف انرژی را در میان عملیات زراعی دارد. با انتخاب روش مناسب خاک¬ورزی می¬توان کمترین میزان مصرف سوخت در نتیجه حداقل هزینه و انرژی، در عملیات خاک¬ورزی را کسب کرد. کاهش عملیات خاک¬ورزی و کشت با خاک¬ورزی حداقل، علاوه بر کاهش مصرف سوخت، سبب باقی ماندن بقایای گیاهی در سطح خاک شده و تاثیر قابل ملاحظه¬ای بر بهبود ساختمان و خصوصیات فیزیکی آن خواهد داشت. به منظور بررسی اثرات روش¬های خاک ورزی مرسوم و بی¬خاک ورزی بر مقدار توان مورد نیاز، میزان مصرف سوخت و برخی از خواص فیزیکی خاک شامل رطوبت و جرم مخصوص ظاهری خاک، آزمایشی با سه تیمار خاک ورزی بر اساس ماشین¬های خاک ورزی و کشت مرسوم با کمبینات و خطی¬کار و سیستم بی¬خاک¬ورزی با خطی¬کار بی¬خاک¬ورز با استفاده از تراکتور mf 6290 هر کدام در سه دنده متفاوت با دور موتور ثابت در مزرعه¬ای واقع در شهرستان گرمی استان اردبیل اجرا شد تا پارامترهای میانگین سرعت حرکت واقعی تراکتور در مزرعه، میزان مصرف سوخت به صورت زمانی (لیتر بر دقیقه) و مساحتی (لیتر بر هکتار)، میانگین درصد لغزش در طول مسیر، مقدار نیروی مقاوم کششی (توان مالبندی)، میزان رطوبت و دانسیته خاک در عمق¬های 10، 15 و 20 سانتیمتری برای سیستم¬های خاک ورزی و کشت اندازه گیری شود. تجزیه و تحلیل آماری، تجزیه واریانس، مقایسه میانگین¬ها و اثرات متقابل با استفاده از آزمون چند دامنه¬ای دانکن و محاسبه روابط رگرسیونی به کمک نرم¬افزار آماری spss انجام شد. پارامترهای نوع روش خاک ورزی و کشت، میزان نیروی کششی مقاوم و سرعت پیشروی (شمار دنده) عواملی که اثرات آنها بر روی میزان مصرف سوخت تراکتور معنی¬دار شد (سطح احتمال 1%). پارامترهای نوع روش خاک ورزی و کشت، سرعت پیشروی (شمار دنده)، درصد رطوبت اولیه خاک و دانسیته اولیه خاک عواملی هستند که اثرات آنها بر روی میزان نیروی مقاوم کششی تراکتور معنی¬دار هستند. نتایج نشان داد که افزایش سرعت با وجود اینکه مصرف لیتر بر ساعتی سوخت تراکتور را افزایش می¬دهد ولی باعث کاهش مصرف سوخت از نقطه نظر لیتر بر هکتاری آن در هر دو روش خاک ورزی و کشت می¬شود.