حادثه مذکور واکنش های مشابه، مشترک و سریع افکار عمومی جهان، بازیگران عرصه بین المللی اعم از سازمان های بین المللی و دولت ها را در پی داشت و مبارزه با تروریسم با حملات آمریکا و متحدانش به خاک افغانستان و متعاقبا سقوط حکومت طالبان در این کشور و روی آوردن سیاست خارجی آمریکا به یکجانبه گرایی و یا چند جانبه گرایی سلسله مراتبی شدت یافت. روابط دو کشور در دهه گذشته وارد مرحله ی جدیدی شد که هرکدام از آنها، بر اساس اصول سیاست خارجی و اهداف شان به اتخاذ مواضع سیاسی متفاوت پرداخته اند. ازآغاز عملیات بلند مدت آزادی توسط آمریکا در افغانستان ـ 7 اکتبر 2001 ـ و شروع جنگ افغانستان تاکنون هر دو کشور هزینه های سرسام آوری را متحمل شده اند. اما گذشته ی تاریخی 4 دهه اخیر - جنگ های داخلی و انزوای سیاسی- برای افغانستان و موقعیت ژئواستراتژی و ژئوپلتیک آن برای سیاست توسعه گرای ایالات متحده موجب شده است تا با وجود برخی چالش ها، دو کشور همچنان بر حفظ و گسترش روابط استراتژیک با یکدیگر تأکید ورزند. روابط سیاسی دو کشور در این مدت فراز و نشیب هایی بسیاری را طی کرده است اما گویا کابل و واشنگتن به این نتیجه رسیده اند که ناگزیرند درمسائل استراتژیک همسو و هماهنگ باشند.