هدف این پژوهش، بررسی اثر عصاره مریم گلی، بر برخی فرآسنجه های منی (حجم منی، غلظت اسپرم، شمار کل اسپرم، درصد اسپرم های زنده، جنبایی، شمار کل اسپرم های زنده، درصد اسپرم های نابهنجار و شمار کل اسپرم های نابهنجار، بهبود سلامت غشای اسپرم (host) و مالون دای آلدهاید (mda)) و غلظت تستوسترون پلاسما بود. شصت خروس بومی فارس پنج ماهه، به پنج تیمار (هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار چهار پرنده) گروه بندی شدند. خروس ها، برای دو هفته به اسپرم گیری با روش مالش شکمی عادت دهی شدند. هر روز به گروه شاهد (t1 ) آب، و به گروه های، 2t، 3t، 4t و 5t به ترتیب، 110، 210، 320 یا 420 میلی گرم عصاره خشک مریم گلی به ازای هر کیلوگرم وزن زنده از راه دهان خورانده شد. عصاره مریم گلی از هفته بیستم تا هفته سی و دوم به خروس ها خورانده شد و منی در فاصله های یک هفته ای از هفته بیست و دوم به مدت 10 هفته جمع آوری شد. پس از دو هفته سازش پذیری به جیره، برای 8 هفته اسپرم گیری ادامه یافت. غلظت، جنبایی،host و شمار کل اسپرم زنده در گروه 4t دیده شد.