گلستان و بوستان، به عنوان دو اثر برجسته ی بازمانده از قرن هفتم هجری، علاوه بر ارزش ها و برجستگی های هنری و ادبی، از جهت اجتماعی و جامعه شناسی عصر خویش نیز دارای ارزش و اهمیت خاصی است، این دو اثر مانند آیینه ای، سیمای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی روزگار سعدی را با شفافیت کامل منعکس می سازد، سعدی در این دو اثر درباره همه ی جنبه های زندگی فردی و اجتماعی مردم آن روزگار سخن گفته است، از طریق این دو اثر هم می توان به اوضاع عمومی آن عصر پی برد و هم اقشار و طبقات اجتماعی گوناگون و مناسبات موجود میان آن ها را شناخت و به وضعیت فرهنگی و اخلاقی روزگار اطلاع یافت. در پایان نامه ی حاضر، گلستان و بوستان از این منظر بررسی گردیده و سعی شده است از خلال حکایت های این دو اثر سیمای قرن هفتم از جهت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی ترسیم شود، این اثر در شش فصل با عنوان های: 1- کلیات 2- آیین مدیریت و کشورداری 3- طبقات اجتماعی 4- فرهنگ عمومی 5- خانواده 6- تربیت، تنظیم و در هریک از آن ها گوشه ها و جلوه هایی از سیمای قرن هفتم نشان داده شده است.