فرایند جهانی شدن اقتصاد به معنای نزدیکتر شدن هرچه بیشتر اقتصاد کشور ها و مشارکت آن ها در امر تولید کالا و خدمات است . این فرایند با فروپاشی نظام دوقطبی بین المللی و یک بعدی شدن آن شتاب بیشتری گرفت و به گفتمان غالب دهه پایانی قرن بیستم تبدیل شد . با فروپاشی اتحاد شوروی ، جمهوری های استقلال یافته از آن ریشه مشکلات اقتصادی خود را در اتخاد سیاست های اقتصادی کمونیستی در زمان شوروی دانستند و به سوی نظام بازار آزاد حرکت کردند . حرکت این کشور ها در دوران گذار اقتصادی طبیعتا با فرایند جهانی شدن در ارتباط است . با توجه به جهانی شدن اقتصاد که در ارتباط کامل با بازیگران اقتصادی بین المللی است . کشور هایی که دارای پتانسیل جذب این بازیگران باشند می توانند بیشترین استفاده را از این فرایند ببرند . باتوجه به اهمیت کشور های آسیای مرکزی در فهم بهتر تاثیرات جهانی شدن در منطقه اوراسیا از یک سو و رسیدن به درک بهتر تاثیرات فرایند جهانی شدن در کشور های جهان سوم این پژوهش به مقایسه جمهوری های ازبکستان و قزاقستان از این نظر می پردازد . در این نوشتار تاثیرشاخص های سرمایه گذاری مستقیم خارجی ،تجارت خارجی و وجوه کارگری بر شاخص های توسعه اجتماعی اقتصادی هریک از کشور ها بررسی شده است . با بررسی آمار های کمی و کیفی این کشورها موفق بودن قزاقستان در جذب بهتر شاخص های جهانی شدن نسبت به ازبکستان و تاثیر بیشتر این شاخص ها بر توسعه اجتماعی اقتصادی آن تایید شده است . قزاقستان با تلاش بیشتر در آزاد سازی های اقتصادی توسعه اقتصادی – اجتماعی بیشتری را تجربه کرده است