منطقه اولنگ متعلق به یال شمالی البرز شرقی در جنوب شهرستان رامیان و در استان گلستان واقع شده است. داده های ساختاری از چین ها، گسل ها و درزه ها نشان دهنده تکتونیک فشارشی غالب بر منطقه ، با روند شمال غرب- جنوب شرق می باشد. تحلیل هندسی و حرکتی ساختارها، الگوی چین خوردگی ها و گسلش منطقه را مشخص می نماید. اکثر چین های منطقه با روند ne-sw ، دارای هندسه استوانه ای، سطح محوری ایستاده، پلانژ و زاویه بین یالی باز می باشند. ساختارهای چین خوردگی تحت ساز و کار خمشی – لغزشی ایجاد گردیده اند و نیز با قرار داشتن در رده 1b طبقه بندی رمزی، جزء چین های مرتبط با گسلش شناخته می شوند. همچنین گسل ها و درزه های منطقه، با جامعه آماری بزرگ، توسط تحلیل هایی مستدل و دقیق، مورد بررسی قرار گرفتند. این ساختارها نیز روندی مشابه چین ها دارند. بیشتر گسل های منطقه، معکوس با مولفه امتداد لغز می باشند که آرایشی چپ بر به ساختارهای زمین شناختی داده اند. بنابراین با توجه به وضعیت جهت گیری عناصر ساختاری و نیز داده های تحلیلی در نمودارهای گل سرخی، می توان پیشنهاد داد که ساختارهای تکتونیکی این منطقه بدون تردید در ارتباط با عملکرد تنشی دیرین با راستای nw-se بوجود آمده اند. در واقع بر اساس داده های ساختاری، این نتیجه حاصل می شود که روند ساختارها در منطقه رامیان هم جهت با البرز شرقی و تقریبا عمود بر تنش دیرین می باشد.