تحقیق حاضربا هدف بررسی تاثیر انجام تمرینات ترکیبی بر برخی فاکتور های عملکردی بازیکنان بسکتبال باویلچر انجام گردید. پژوهش حاضرباجامعه آماری 20 نفر ورزشکارمرد بسکتبال با ویلچربوده که با روش تصادفی به دوگروه 10نفری به عنوان گروهای تجربی باویژگیهای آنتروپومتریک(بامیانگین سن6.16±31.4 وقدنشسته 6.18±86سانتی متر،توده بدن 14.1±64.7کلیوگرم ، کلاس ورزشی 1.25±2.7)وگروه کنترل(با میانگین سن 5.34±28.9وقد نشسته 6.95±87.9سانتی متر،توده بدن 7.78±63.1کلیوگرم، کلاس ورزشی 1.02±2.6)تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیکی ، پزشکی و ورزشی از طریق مصاحبه با ورزشکاران ، مربی ، پزشک تیم و نیز مراجعه به پرونده ی پزشکی با تکمیل فرم های مربوط جمع آوری گردید. از هر دو گروه کنترل و تجربی آزمون های پاس دقتی،5متر سرعت،پرتاب آزاد،مسابقه 20مترسرعت،پاس بیشینه،پرتاب سه گام،شوت 5نقطه ای،تستهای نردبانی،جمع کردن توپ،مارپیج،ظرفیت هوازی و ظرفیت بی هوازی قبل از اجرای پروتکل تمرینی گرفته شد.وسپس برنامه تمرینات طراحی شده ترکیبی روی گروه تجربی به مدت 10 هفته و هر هفته شامل3جلسه اعمال شد.درپایان10هفته مجدا ازهردوگروه پس آزمون به عمل آمده ودرنهایت اطلاعات وداده های خام کسب شده توسط نرم افزارspssمورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج نشان داد 10هفته برتامه ترکیبی پیشنهاد شده برروی دقت ومهارت پرتاب ،چابکی وکنترل توپ ،توان هوازی وتوان بی هوازی آزمودنیهاتاثیر معنی دار داشته است وبرروی سرعت آزمودنیها تاثیر معنی دار نداشته است. نتایج تحقیق حاضربرضرورت بکارگیری روش ترکیبی بربهبود فاکتور های عملکردی ورزشکاران بسکتبال با ویلچرتاکید ورزیدونشان دادکه پروتکل تمرینی مذکور می توانددرشرایط مشابه جایگزین روش های تمرینی قدیمی تر گردد. واژه های کلیدی معلول،بسکتبال باویلچر،تمرینات ترکیبی،تمرین باوزنه،پلیومتریک.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره ورزش متوسط بعد از تزریق واکسن hsv-1 بر تیتروایزوتایپینگ آنتی¬بادی، اینترلوکین4 و اینترفرون گاما موش های ماده نژاد بالپسی است. 100 موش ماده نژاد بالپسی تهیه شده از مرکز انستیتو پاستور به طور تصادفی در چهار گروه واکسن-یک جلسه ورزش، واکسن-سه جلسه ورزش، واکسن و کنترل (هر گروه 25 نفر) قرار گرفتند. دو گروه واکسن-ورزش بلافاصله بعد از ورزش اول واکسن دریافت کردند. فردای روز دریافت واکسن اول یک یا سه جلسه ورزش (یک گروه یک جلسه ورزش و گروه دیگر سه جلسه ورزش) در یک یا سه روز متوالی (یک گروه یک روز و گروه دیگر سه روز) انجام دادند و واکسن دوم را 14 روز بعد از واکسن اول دریافت کردند. فردای روز دریافت واکسن دوم یک یا سه جلسه ورزش در یک یا سه روز متوالی انجام دادند و واکسن سوم را 14 روز بعد از واکسن دوم دریافت کردند. فردای روز دریافت واکسن سوم بازهم یک یا سه جلسه ورزش در یک یا سه روز متوالی انجام دادند. گروه واکسن همزمان با دو گروه واکسن-ورزش تنها واکسن دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. 14 روز بعد از دریافت واکسن سوم نیز تمام موش ها جهت بررسی کشته شدند. پاسخ آنتی بادی یزوتیپهاوسایتوکاینهای il-4وifn با روش الایزا و پاسخ تکثیری لنفوسیتهابا روش brduمورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پزوهش نشان داده است که یک وهله ورزش موجب افزایش ایزوتیپهای igg1,igg2a,igg2b,igmشده است. همچنین موجب افزایش سایتوکاین ifn و افزایش غیر معنی دار پاسخهای تکثیری شده است. به نظر میرسد ورزش موجب افزایش کارائی واکسن گردد.

بررسی ها نشان می دهد که استفاده از مکمل های تغذیه ای در حین فعالیت بدنی می تواند برای بهبود توانایی آنتی اکسیدانی موثر باشد. لذا هدف از پایان نامه حاضر بررسی اثر مصرف شکلات تلخ بر ظرفیت آنتی اکسیدان تام و مالون دی آلدئید در زنان جوان ورزشکار به دنبال یک جلسه فعالیت شدید هوازی می باشد. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با اندازه گیری مکرر می باشد که از بین افراد داوطلب 14 زن جوان فعال در دامنه سنی 30-20 سال در تحقیق شرکت داده شدند. آزمودنی ها به دو گروه مکمل (مصرف شکلات تلخ) و کنترل تقسیم شدند و به گروه شکلات سه روز قبل از اجرای آزمون ورزشی شکلات (هر روز به میزان ?? گرم) داده شد. از تمامی افراد در سه مرحله قبل از تست ورزشی gxt (15-20 دقیقه)، بلافاصله و 1 ساعت بعد از تمرین نمونه خونی جهت اندازه گیری tac (total antioxidant capacity)و mda (malondialdehyde ) اخذ شد. بررسی های آماری پایان نامه حاضر نشان داد که سطح tac در گروه شکلات تلخ بلافاصله بعد از تمرین افزایش معنی داری یافت (048/0 p=)، لیکن در مرحله ریکاوری تغییر معنی داری نیافت (610/0 p=). با این حال در گروه کنترل بلافاصله بعد از تمرین و در مرحله ریکاوری سطح tac تغییر معنی داری نداشت (391/0 p= و 408/0 p=). سطح mda در گروه مکمل و کنترل در هیچ یک از مراحل فعالیت تغییر معنی داری نیافت (05/0 ?p). همچنین یافته های آماری تحقیق حاضر مشخص ساخت که گروه مکمل از سطح tac بالاتری در مقایسه با گروه کنترل برخوردار بودند (005/0 p=). همچنین سطح mda در گروه شکلات تلخ در مقایسه با گروه کنترل در سطح پایین تری گزارش شد، هر چند این تغییر معنی دار نبود(05/0 ?p). نتایج پایان نامه حاضر نشان داد که استفاده از شکلات تلخ به عنوان یک مکمل آنتی اکسیدانی منجر به افزایش توان آنتی اکسیدانی و کاهش بیشتر رادیکال های آزاد در حین تمرین شدید ورزشی می شود. کلمات کلیدی: ظرفیت آنتی اکسیدان تام، مالون دی آلدئید، شکلات تلخ، ورزش، زنان