گیاهان جنس لیسیوم بویژه لیسیوم بارباروم در طب سنتی بسیار شناخته شده اند و دارای مصارف متعددی از جمله درمان ناراحتی های قلبی و چشمی، بهبود عملکرد و تقویت کلیه و کبد می باشد. با توجه به خواص درمانی و مصارف متعدد گیاهان این جنس و نبود سابقه پژوهش درباره اثرات بیولوژیک گونه های موجود در کشورمان، در این پایان نامه تأثیر عصاره آبی میوه ی گیاه لیسیوم روسنیکوم بر اندام های لنفاوی مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش عصاره آبی میوه¬ی لیسیوم روسنیکوم با دوزهای متفاوت (50 ، 100 ، 200 ، 400 و 800 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بر پنج گروه از موش های سوری تأثیر داده شد و تغییرات مورفومتریک، هیستومورفومتریک و هیستوپاتولوژیک بر روی گره لنفاوی، تیموس و طحال در گروه های تیمار در مقایسه با یکدیگر و نیز گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه مقاطع بافتی تهیه شده از اندام های لنفاوی تأثیر مثبت دوزهای پایین عصاره این گیاه بر اندام های لنفاوی را به صورت تحریک و ارتشاح سلول های ایمنی و افزایش خون سازی، نشان می دهد. این درحالی است که با در نظر گرفتن شاخص های مورفومتریک و هیستومورفومتریک در گروه هایی که مقادیر 400 و 800 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از این عصاره را دریافت کردند این مقدار از عصاره را به عنوان یک ماده توکسیک مطرح نمود و از نظر پاتولوژیکی نیز بیشترین آسیب در اندام های لنفاوی این گروه ها ملاحظه شد.