بیشترین هزینه در امر بهره برداری از جنگل مربوط به خارج کردن چوب از مناطق قطع و حمل آن به جاده های جنگلی می باشد. باید ترکیب ماشین آلات چوبکش به صورتی انجام شود که در مجموع هزینه های خروج چوب به حداقل ممکن کاهش یابد. در این تحقیق ماشینهای چوبکش تیمبرجک ، زتور، اچ اس ام ،کوماتسو و تراکتور کشاورزی، در 6پارسل بهره برداری شده سال سوم برداشت، در سری دو ناو اسالم مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از مدلهای زمانسنجی، هزینه های واحد و تولید ساعتی هر کدام از ماشین آلات، محاسبه گردید. سپس با استفاده از تکنیک برنامه ریزی خطی و با هدف به مینیمم رساندن هزینه های واحد، سه مدل ساخته شد. مدل خطی اول بر اساس برنامه ریزی عدد صحیح نشان داد که در شیب متوسط 15% ، تراکتور کشاورزی و در شیب متوسط 45% تیمبرجک بهینه تر می باشد. تحلیل خروجی مدل خطی دوم بر مبنای فاصله چوبکشی نشان داد که در شیب های متوسط 15% تا فاصله چوبکشی 400 متر، تیمبرجک و در فواصل چوبکشی 600 متر تا 1000 متر، تراکتور کشاورزی و در شیب های متوسط 45% تا فاصله چوبکشی 100 متر، اچ اس ام و در فواصل چوبکشی 200 متر تا 1000 متر، تیمبرجک بهینه تر می باشد. همچنین نتایج حل مدل خطی سوم بر مبنای طبقه بندی شیب نشان داد که در شیب متوسط 10% تراکتور کشاورزی، در شیب متوسط 25% ، تیمبرجک و در شیب متوسط40%، در زمینهای سست، تیمبرجک و در زمینهای پایدار، کوماتسو و در شیب متوسط 55%، کوماتسو بهینه تر است و به ترتیب برای خروج 205/5، 217/38، 811/6 و367 متر مکعب گرده بینه، 37/4 ، 23/1، 87/3 ، 58/2 ساعت زمان نیاز دارند. پس از تعیین محدوده مناسب هر ماشین، با استفاده از خروجی سه مدل خطی، نقشه کاربری ماشین آلات تهیه گردید..

چکیده ارزشگذاری اقتصادی پارک جنگلی قلعه رودخان با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (‏cvm‏)‏ ‏(بهنام یوسفی)‏ ‏ در این مطالعه به برآورد ارزش اقتصادی- اکوتوریستی پارک جنگلی قلعه رودخان و اندازه گیری میزان تمایل به پرداخت ‏بازدیدکنندگان این پارک برای استفاده تفریحی و تفرجی با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط و پرسشنامه انتخاب دوگانه ‏دوبعدی می پردازد. بدین منظور تعداد 383 پرسشنامه در پارک جنگلی قلعه رودخان تکمیل شد. برای بررسی تاثیر ‏متغیرهای توضیحی از قبیل سن، درآمد و غیره بر میزان تمایل به پرداخت افراد، از مدل ‏logit‏ استفاده شد و پارامترهای این ‏مدل با استفاده از روش حداکثر راستنمایی برآورد شدند. نتایج نشان داده است که بیش از 88 درصد بازدیدکنندگان، ‏حاضرند جهت استفاده تفریحی و تفرجی از پارک جنگلی قلعه رودخان مبلغی پرداخت نمایند. متوسط تمایل به پرداخت ‏بازدیدکنندگان برای ارزش تفریحی این پارک جنگلی به ازای هر بازدید 6/60458 ریال و ارزش سالانه این پارک جنگلی ‏برابر با 30229400000 ریال برآورد شد. نتایج بیانگر این است که پارک جنگلی قلعه رودخان از ارزش تفریحی و تفرجی ‏بالایی برخوردار است، که این نکته می تواند برنامه ریزان و مدیران اجرایی، اجتماعی و اقتصادی را در برنامه ریزی حفاظت و ‏بهره برداری پایدار منابع طبیعی یاری دهد.‏

مدیران آبخیز برای اداره موفق آبخیزها با چالش های زیادی مواجه هستند. یکی از مهم ترین این مسائل وجود تعارض بین سود اقتصادی آبخیزنشینان و حفظ محیط زیست در عرصه آبخیزهاست که باعث ایجاد مشکلات زیادی مانند تغییر کاربری اراضی توسط آبخیزنشینان با هدف افزایش سود اقتصادی، بدون در نظر گرفتن سلامت آبخیزها می شود. مدیریت آبخیز رویکردی مناسب برای غلبه بر چالش های مدیریتی می باشد که به حفاظت سیستم آبخیز و در عین حال به تأمین نیازهای آبخیزنشینان توجه دارد. مطالعه حاضر در آبخیز زیارت استان گلستان با مساحت 8038 هکتار انجام شده است. در این تحقیق نظریه بازی ها برای حل تعارض بین دو هدف متضاد محیط زیستی و اقتصادی استفاده شده است. بر این اساس با توجه به اطلاعات موجود ابتدا ورودی های مورد نیاز برای مدل بازی شامل داده های کیفیت آب، سود ناخالص سالانه برای هر کاربری و مساحت هر کاربری در شرایط توان اکولوژیکی حوزه تهیه گردید. غلظت فسفر با نمونه برداری 12 ماهه از هر کاربری به طورت جداگانه، به عنوان شاخص کیفیت آب اندازه گیری شد. در نهایت یک مدل مبتنی بر نظریه بازی ها برای حل مسأله تغییر کاربری با دو هدف حفظ محیط زیست و تأمین منافع اقتصادی، تحت عنوان مدل بازی تغییر کاربری زیارت تدوین و اجرا شد. براساس نتایج، بیشترین سود اقتصادی به ترتیب از کاربری مسکونی و کشاورزی حاصل می شود. بیشترین غلظت فسفر از کاربری مسکونی تولید می شود. تعادل نش در دور چهارم چانه زنی ایجاد شد که در این حالت تعادل بین دغدغه های محیط زیستی و اقتصادی در مدیریت آبخیز برقرار شده است. در این تحقیق تئوری بازی نشان می دهد که سطح کاربری های جنگل، کشاورزی، تفرج و سطح حفاظتی ساحل رودخانه بدون تغییر باقی مانده است. در پایان بازی سطح کاربری مسکونی افزایش یافته است به طوری که با اجرای مدل بازی سطح بهینه کاربری مسکونی در محدوده بین 88 تا 93 و کاربری مرتع بین 1357 تا 1362 هکتار تعیین شد. همچنین براساس نتایج مدل بازی کاربری جنگل با مساحت 5545 هکتار بزرگترین سطح را به خود اختصاص خواهد داد. یافته های این تحقیق می تواند در مدیریت کاربری زمین در آبخیزها و در شرایطی که بین اهداف محیط زیستی و اقتصادی تضاد به وجود می آید، به کار رود.

توسکای ییلاقی یکی از گونه های سریع الرشد و بومی کشور است که طی دو دهه اخیر توده های خالص و همسال آن در نقاط مخروبه جنگلهای شمال ایجاد شده است. هدف از این تحقیق، تعیین سن بهره برداری بهینه توسکای ییلاقی(alnus subcordata) و تعیین نرخ بازدهی جنگل کاری توسکا در استان گیلان بود. به همین منظور از داده های رویش، قیمت چوب سرپا، هزینه و درآمد جنگل کاری گونه توسکای ییلاقی استفاده شد. ابتدا مدل رویش توسکا برآورد شد. نتایج نشان داد که بهترین مدل رویش توسکای ییلاقی براساس رویش سالیانه درهکتار و حجم درهکتار، یک تابع درجه دوم با سطح احتمال پنج درصد و بهترین مدل رویش حجمی براساس سن و حجم، یک تابع درجه سوم با سطح احتمال پنج درصد می باشد. سپس میانگین قیمت چوب سرپا توسکای ییلاقی برآورد شد. درنهایت با استفاده از مدلهای رویش و قیمت، سن بهره برداری بهینه توسکای ییلاقی به ازای مقادیر مختلف سودبانکی و فاصله کاشت 2×2متر جنگل کاری بدست آمد. درنهایت نرخ بازدهی جنگل کاری توسکا با استفاده از پرسشنامه بدست آمد، نتایج نشان داد که سن برداشت بهینه توسکای ییلاقی دراستان گیلان درفاصله کاشت 2×2متر به ازای سودهای مختلف بانکی بین 8 تا 62 سال تغییر می کند و نرخ بازده سرمایه گذاری جنگل کاری توسکا برابر با 6/6 درصد است. کلید واژه: سن بهره برداری بهینه، توسکای ییلاقی، قیمت چوب سرپا، معادله رویش، ارزش خالص فعلی، گیلان.

هدف از این تحقیق، اندازه گیری کارایی فنی، تخصیصی و مقیاس 12 نهالستان جنگلی در استان های گیلان، مازندران و گلستان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها است. برای این بررسی داده ها درطی 4 سال (1392-1389) به صورت دو ورودی (هزینه ثابت و هزینه متغیر) و دو خروجی (درآمد و تعداد نهال تولیدی)، از اداره کل منابع طبیعی استان گیلان، شرکت سهامی جنگل شفارود و معاونت مناطق مرطوب و نیمه مرطوب سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور جمع آوری شد. به منظور بررسی کارایی تخصیصی از مدل های کارایی هزینه، درآمد و سود، برای اندازه گیری کارایی فنی نهالستان ها از مدل های bcc و ccr، برای تعیین بازده به مقیاس آن ها از مدل drs و برای رتبه بندی واحدهای کارا از مدل ap استفاده شد. نتایج حاصل از کارایی فنی نشان داد نهالستان های شاندرمن، جوکندان و پیسه سون دارای کارایی 1، و نهالستان کانی با امتیاز کارایی 10/0 کمترین کارایی را داشته است. بیشترین کارایی هزینه مربوط به نهالستان های پیسه سون و قرق، با امتیاز کارایی 1 و کمترین مربوط به نهالستانهای پیلمبرا، صفرابسته و کانی با امتیاز 10/0، بیشترین کارایی درآمد مربوط به نهالستان پیسه سون با امتیاز کارایی 1 و کمترین مربوط به نهالستان کانی با امتیاز 10/0 و بیشترین کارایی سود هم مربوط به نهالستان های پیسه سون، جوکندان و قرق با امتیاز کارایی 1 و کمترین امتیاز نیز مربوط به نهالستان کانی با امتیاز 08/0 است.