قرص های سریع باز شونده دهانی odt = oral disintegration tablets) ( از جمله سیستم های دارو رسانی هستند که در سه دهه اخیر مورد توجه خاص قرار گرفته اند و به عنوان جایگزینی برای قرص ها و کپسول های معمولی مطرح هستند. این نوع از قرص ها در تماس با بزاق دهان به سرعت تجزیه شده و تبدیل به گرانول های ریز قابل حل می شوند در نتیجه به سادگی بلعیده شده و به راحتی جذب پری گاستریک می گردند. هدف از انجام این پروژه تهیه و ارزیابی فرمولاسیون قرص سریع باز شونده ی تیزانیدین میباشد از این قرص به عنوان آگونیست های ?_2 در مشکلات گرفتگی عضلانی و اسپاستیسیتی بیماران مبتلا بهmultiple sclerosis و ضایعات نخاعی و استروک استفاده می شود. میزان تیزانیدین در هر قرص mg4 است که برای ساخت آن از سه نوع اَبر بازکننده به نام های کراس کارملوز سدیم،کراس پوویدون، سدیم استارچ گلیکولات، استفاده شده است. بعد از انجام مطالعات پیش فرمولاسیون بر روی پودر داروی مورد نظر مجموعاً 23 فرمولاسیون به روش تراکم مستقیم ساخته شد. 12 نوع از 23 فرمولاسیون بدست آمده را تحت عنوان سری a نام گذاری کرده و از نظر تست های فیزیکوشیمیایی مانند تغییر وزن، سختی، فرسایش، زمان باز شدن، مورد بررسی قرار گرفته اند. به دلیل داشتن بازکننده کراس پوویدن a8 مطالعات انجام شده نشان میدهد که فرمولاسیون بهترین گزینه می باشد. با اضافه کردن طعم دهنده و اُدراژیت ایی ، به فرمولاسیون برتر ، سریb و c بدست آمد. سری bدارای ماده اُدراژیت ایی با نسبت های مختلف است، در صورتی که سری c حاوی اسانس تمشک ، وانیل، پودر شکلات و نعناء می باشد. آزمون طعم که با انتخاب 10 نفر صورت گرفت، نشان میدهد که فرمولاسیون 3b که حاوی : تیزانیدین mg4، مانتیول mg75، آوسیل mg25، آسپارتام mg8، ایروزیل mg2، اُدراژیت- ایی mg3/1 و کراس پوویدون mg5 بهترین گزینه است، با توجه به فقدان این قرص در ایران، امید بر آن است که بتوانیم آن را در داخل کشور به تولید انبوه برسانیم.