توسعه صنعتی از طریق توسعه خوشه¬های کسب و کار به عنوان یکی از رویکردهای بدیلی است که طی دو سه دهه اخیر در کشورهای مختلف توسعه یافته و در حال توسعه، سرلوحه کار و خط مشی سیاستگذاران عرصه صنعت و توسعه صنعتی قرار گرفته است. اجرای پروژه های توسعه خوشه¬های صنعتی در سطح استانهای مختلف کشور، به عنوان بخشی از اقداماتی است که تاکنون در ایران انجام پذیرفته است. پژوهش حاضر به مطالعه موردی خوشه برنج در استان گیلان و ارزیابی تأثیرات خوشه¬های صنعتی در توسعه منطقه¬ای می¬پردازد. در این پژوهش ضمن بهره گیری از مطالعات مرتبط در سطح جهان و ایران، با بهره گیری از مفاهیم پایه ای و کلاسیک ادبیات خوشه ای به بررسی و ارزیابی موضوع پرداخته شده است. در ضمن جهت دریافت صحیح اطلاعات مدیران ارشد مجموعه های شالیکوبی از پرسشنامه ای شامل 39 سوال 5 گزینه ای و 2 سوال 2 گزینه ای با عناوین کلی بررسی وضعیت درونی، وضعیت بیرونی، وضعیت نهادی و وضعیت همکاری استفاده گردیده است. تعداد 310 نفر از مدیران مورد سوال قرار گرفته به درستی پاسخگوی سوالات بودند. با استفاده از نرم افزار spss آلفای کرونباخ مورد قبول تایید گردید. آزمون فرض نیز برای تک تک سوالات انجام گرفت. در نهایت تحلیل خروجی آماری سوالات در دنیای واقعی در فصل پنجم به تفصیل آورده شده است. در کل خوشه صنعتی برنج در زمینه وضعیت درونی در شرایط مطلوبتری نسبj به عوامل دیگر قرار دارد. اما در بعد وضعیت بیرونی و همکاری بین اجزای خوشه از نظر مدیران واحد ها دارای معایب اساسی می باشد که لزوم توجه بیشتر به این حوزه ها را تبیین می نماید.