تاریخ نگاران به بازآفرینی تاریخ و یا ثبت و ضبط رویدادها و وقایع پیرامون خود به روشهای توصیفی و یا توصیفی– تحلیلی می پردازند، از اینرو آثار ایشان دارای حجم قابل توجهی از اطلاعات، دربار? حیات سیاسی، اجتماعی، علمی، فرهنگی و هنری ادوار گوناگون می باشد که می تواند مورد استفاد? محققین و پژوهشگران با گرایشات گوناگون ، منجمله پژوهشگران در حوز? صناعت و هنرهای سنتی قرار گیرد. در برخی از کتب تاریخی ، به طور ویژه به صناعات و هنرهای سنتی پرداخته شده و گاهی فصلی را بدان اختصاص داده اند. برخی نیز به طور خلاصه و گذرا در لابلای سایر مطالب ، اشارات کوتاهی بدان نموده اند. می توان گفت میزان آشنایی و علاق? مورخین ، با مقول? هنر و شاخه های گوناگون آن، در این میان نقش بسزایی داشته است. برخی از نویسندگان نسبت به صناعات و هنرهای سنتی ایران ، دیدی منتقدانه داشته و برخی دیگر زبان به تحسین آن گشوده اند . تعدادی نیز به مقایس? آثار و اشیا با نمونه های مشابه در دیگر نقاط جهان پرداخته اند. با اینکه اغلب ایشان در زمینه های هنری تخصص خاصی نداشته و تنها به ثبت دیده ها و شنیده های خود بسنده نموده اند، ولی کتب بجای مانده از آنان ، حاوی حجم قابل توجهی از مطالب ارزشمندی است که نمی توان به راحتی از آن چشم پوشی کرد .این پژوهش بر آن است تا اطلاعاتی پیرامون فرآیند خلق و تولید آثار، ابزار ، واژه ها و اصطلاحات مورد استفاد? صنعتگران و هنرمندان ، شهرهای مهم و فعال در عرص? صنایع دستی در دوران اسلامی ایران را از لابلای کتب تاریخی استخراج نموده و مورد مطالعه و طبقه بندی قرار دهد.