هدف از این تحقیق ، بررسی اثر بخشی فرایند ارزیابی عملکرد کارکنان در شرکت هواپیمایی ایران ایر،بخش تعمیرات تجهیزات کمکی زمینی هواپیما از نظر کارکنان است . با شناسایی شش بعد برای اثر بخشی فرایند ارزشیابی (فرمها و رویه ها، انگیزه و رضایت، بهینه سازی شغلی،رعایت عدالت و انصاف ،اصلاح رفتارها و ترفیع و پاداش)، نمونه تصادفی طبقه بندی شده 96 نفری از کارکنان شرکت برگزیده شد ، و پرسشنامه ای مشتمل بر 22 گزینه در اختیار آنها قرار گرفت تا بصورت خود اظهاری تکمیل کنند.نتایج آزمون میانگین نشان داد که نخست،تمامی متغیر ها دارای میانگین پایینتر از متوسط بوده و میانگین نگرش افراد به تمامی آنها ،چندان مساعد نیست.دوم،بیشترین همبستگی خطی به رابطه بین بهینه سازی شغلی و اصلاح رفتارها اختصاص داشته و نهایتا بیشترین تفاوت میانگین در آزمون فریدمن به متغیر انگیزش کارکنان و رضایت شغلی باز می گردد. در پایان پیشنهاداتی برای بهبود سطح اثر بخشی فرایند ارزشیابی عملکرد کارکنان ارائه گردید.