یکی از زمینه های پژوهشی بسیار مهم بررسی و تحلیل گویش های زبانی است. هدف این تحقیق توصیف و بررسی گویش لری تشان است. طی این تحقیق نخست با استفاده از جفت های کمینه، هم خوان ها و واکه های این گویش توصیف و ساخت هجایی آن معرفی می گردد. و سپس فرآیندهای آوایی، واحدهای زبرزنجیری معرفی گردیده است. و بعد مقوله های دستوری هر کدام به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است. و نهایتاً به ساختار دستوری جملات و انواع آن، ساختمان بند و انواع آن و انواع گروه پرداخته شده است. حاصل توصیف و بررسی این گویش یافته های فراوانی بود که در زیر به برخی از بهترین آنها اشاره می شود. 1- به لحاظ آوایی این گویش دارای 24 هم خوان و 7 واکه ی ساده و 3 واکه ی مرکب می باشد. 2- به لحاظ ساختواژی نیز به عنوان نمونه: دستگاه فعل در این گویش تفاوت چشمگیری با دیگرگویش های ایرانی دارد، عنصر منفی ساز به لحاظ مکانی و آوایی و پیشوند فعلی و غیر فعلی به لحاظ جایگاه و همچنین نشانه های جمع و معرفه از این موارد است. 3- ظاهراً در این گویش تمایزی بین گذشته ساده از گذشته نقلی ساده و همچنین تمایزی بین گذشته نقلی استمراری از گذشته استمراری حداقل در صورت نیست. 4- به لحاظ نحوی نیز این گویش ویژگی های نحوی گویش های ایرانی را نشان می دهد