گوگرد از جمله عناصر شیمیایی است که مصارف بسیاری در صنایع مختلف دارد. اما با این وجود، همه ساله حجم زیادی از این ماده در جهان به دلایل مختلف از جمله دلایل صنعتی و آتشفشانی تولید می¬گردد که مازاد بر مصرف می¬باشد. از طرفی انباشت حجم زیاد چنین محصولی در یک منطقه، به علت سمی بودن و قابلیت اشتعال، خطرناک می¬باشد. لذا کارخانه¬های تولید کننده، نیازمند یافتن مکانی برای مصرف آن می¬باشند. یکی از بهترین مکان¬ها، مصارف راهسازی و اصلاح خواص قیر می¬باشد. افزودن گوگرد به قیر به طور کلی باعث بهبود خواص آن می¬گردد ولی در این موارد، علاوه بر امکان ایجاد آلودگی و آتش سوزی، بتن آسفالتی تولید شده اندکی سخت و شکننده خواهد شد. به همین علت امروزه از مواد گوناگونی استفاده می¬شود که مشکل ترد شدن آسفالت را مرتفع نماید. در این مطالعه سعی شده است که عملکرد گوگرد معمولی که با فرآیندی خاص، به صورت اصلاح شده¬(بی بو) در آمده است، در ترکیب با قیر بررسی شود. به این منظور از جایگزینی 5، 10، 15 و 20 درصد وزنی گوگرد در قیر¬(نسبت به وزن قیر) استفاده شد. همچنین برای ممانعت از سخت و ترد شدن بتن آسفالتی، از الیاف پلی پروپیلن استفاده شده است. نمونه-های قیر برای ساختن نمونه¬های بتن آسفالتی در مراحل مختلف با 10، 20، 25، 30، 35 و 45 درصد وزنی گوگرد¬(نسبت به وزن کل مخلوط) ترکیب شده است و نیز از الیاف پلی¬پروپیلن¬(pp) با طول 12 و 18 میلی¬متر در درصد¬های 0.15، 0.3، 0.5 و 1 استفاده شده است. نتایج نشان می¬دهد که افزودن 10 الی 15 درصد گوگرد به قیر عملکرد آن را بطور قابل ملاحظه¬ای بالا می¬برد. همچنین استفاده از 20 الی 30 درصد گوگرد در قیری که برای ساخت نمونه¬های بتن آسفالتی استفاده می¬شود وکاربرد الیاف با طول 12 میلی¬متر در درصد¬های 0.3 الی 0.5، ضمن کاهش مصرف قیر و صرفه اقتصادی، شاخص¬های مقاومتی نمونه¬های بتن آسفالتی را بهبود می¬بخشد.