چکیده عشق درمانی که تا حدودی ناشناخته مانده است، مانند دیگر روش های درمانی به درمان مشکلات روحی، فکری و جسمانی افراد می پردازد با این تفاوت که برای درمان بیماران از عنصر درمان گر عشق کمک می گیرد. حافظ نیز با ژرفانگری تمام به کاوش درون می پردازد. او به راز درمان گری عشق پی برده و کارکردهای آن را در خلال ابیاتش برشمرده است. وی در هنرشناسی خبره و در پیچیدن نسخه ی مباحث درمانی بر صحیفه ی عشق، چیره دست و در رساندن مقصود، ژرفانگر و در درمان گری، حاذق است. در این پژوهش « عشق درمانی در غزلیّات حافظ» را در شش فصل بررسی می نماییم: فصل اوّل شامل: مقدّمه، پیشینه ی تحقیق، روش تحقیق و ضرورت تحقیق می باشد. در فصل دوّم کلیّاتی از زندگی حافظ و بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی زمان حیات او بیان شده است تا بتوانیم با تکیه بر این بخش اثرات وقایع را بر ذهن و زبان حافظ بررسی نماییم. در بخش بعد، عشق و ابعاد آن بررسی شده و نظریّات روان شناسان در تعاریف و تعابیر مربوط به عشق تبیین گردیده است. در فصل چهارم به بحث در مورد روان درمانی و جایگاه عشق در روان درمانی پرداخته ایم و در ادامه ، با معرّفی نظریّه های شناختی در رفتاردرمانی، افکار و اندیشه های حافظ را بر اساس نظریّات شناختی تحلیل کرده ایم. در این فصل همچنین مدل های رایج روان درمانی معرّفی شده و عشق حافظ بر مبنای این مدل های درمانی بررسی گردیده است. فصل پنجم به بحث اصلی تحقیق می پردازد و عشق درمانی و ابعاد آن را توضیح می دهد، این بخش شامل تعریف عشق درمانی از دیدگاه روان پزشکی و زیست شناختی، اجتماعی و معنوی است. فصل ششم نیز به عنوان تنه ی اصلی تحقیق، کارکردهای درمانی عشق در غزلیّات حافظ را بر می-شمرد. نگارنده در جمع آوری ابیات حافظ بر پایه ی عشق تمامی تلاش خود را به کار برده است، به این امید که توانسته باشد قدمی در شناخت بیشتر افکار و نظریّات این شاعر برجسته بردارد. واژگان کلیدی: حافظ، عشق، عشق درمانی.