سرطان کولورکتال که بنام سرطان کولون، سرطان رکتال یا سرطان روده نیز نامیده می شود ناشی از رشد سلولی کنترل نشده در کولون، رکتوم یا در آپاندیس. علایم سرطان کولورکتال معمولاً شامل خونریزی رکتال و آنمی می باشد که در بعضی اوقات با کاهش وزن و تغییراتی در عادتهای روده هستند. غربالگری در کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سرطان کولورکتال موثر بوده و پیشنهاد می شود که در سن 50 سالگی شروع و تا زمانیکه شخص به 75 سالگی می رسد ادامه یابد. سرطان روده متمر کز معمولاً از طریق کولونوسکوپی تشخیص داده می شود. چنین برآورد شده که در سرتاسر جهان 23/1 میلیون موارد جدید سرطان کولورکتال از لحاظ بالینی تشخیص داده شده و هرساله 608000 نفر به خاطر آن جان خود را از دست می دهند. فاکتورهای رشد از جمله فاکتور رشد اپیدرمال نقشی کلیدی در پیشرفت سرطان کولورکتال ایفا می کنند. egf انسان یک پروتئین da 6045 با 53 رسوب آمینو اسیدی و سه پیوند سولفید داخل مولکولی می باشد. egf از طریق پیوند با میل ترکیبی بالا با گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال (egfr)بر روی سطح سلول فعال شده و تحریک کننده فعالیت پروتئین تیروزین کیناز گیرنده می باشد. فعالیت تیروزین کیناز به نوبه خود آغاز یک مسیر انتقال سیگنال می باشد که موجب انواع تغییرات بیوشیمیایی در داخل سلول، افزایش تجزیه مواد قندی و سنتز پروتئین وافزایش بیان ژنهای خاص از جمله ژن egfrمی شود که نهایتاً منجر به سنتز dna و تکثیر سلولی می گردد. بسیاری از پروتئین ها از لحاظ تجزیه ای از طریق فرآیند معروف به ریزش بخش خارجی از سطح آزاد می شوند. تعداد زیادی از پروتئین تراغشایی از جمله egfr می توانند بوسیله پروتئولیز بصورت محلول از دو لایه لیپید آزاد شوند. هدف از این تحقیق تعیین غلظت کل پروتئین و تعیین غلظت egfr قابل حل (segfr) در سرم بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال از طریق الایزا (= elisa enzyme liked immunsorbamt assay ) می باشد. هیچ تغییر قابل توجهی در غلظت کل پروتئین در سرم بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال در مقایسه با گروه تحت کنترل مشاهده نشد. همچنین مشخص شده که غلظت سرم segfr در بیماران مبتلا به سرطان کولون نسبت به گروه تحت کنترل بالاتر بوده است. داده های این تحقیق نشان می دهند که segfr بخشی از سرم انسان است و سطوح بالای سرم segfr می تواند تا حدی با پاتوفیزیولوژی سرطان کولورکتال مرتبط باشد.