هدف از این پژوهش، ارائه رویکردی نوین در بکارگیری برنامه‏ریزی بر مبنای سناریو در طراحی سبد سرمایه‏گذاری، با استفاده از داده‏های کیفی برگرفته شده از دانش و تجربه خبرگان حوزه مالی می‏باشد. این پژوهش شامل سه گام اصلی می‏باشد: تعیین عوامل بحرانی، سناریونگاری و محاسبه شاخص پایداری. به این ترتیب ابتدا به شناسایی عوامل عدم قطعیت بحرانی می‏پردازیم. سپس با استفاده از پرسشنامه و سنجش دیدگاه خبرگان به سنجش میزان همسانی و سناریونگاری می‏پردازیم. و در گام آخر با استفاده از داده‏های بدست آمده در مراحل قبل به تعیین میزان پایداری و در نتیجه انتخاب صنایع پایدار خواهیم پرداخت. به منظور بررسی میزان توانایی این روش در تعیین یک سبد مناسب از سهام صنایع بورسی، تمامی صنایع درگیر در بورس تهران را از نظر میزان پایداری مورد بررسی قرار خواهیم داد. این پژوهش با درنظر داشتن دیدگاه کلان به مسئله طراحی سبد سرمایه‏گذاری، تمرکز خود را بر روی صنایع به جای شرکت‏های سهامی قرار داده است. برنامه‏ریزی پایدار یک رویکرد ادغامی از برنامه‏ریزی بر مبنای سناریو و مفهوم پایداری است. از ویژگی‏های اصلی این رویکرد می‏توان به تأکید آن بر استفاده از متغیرهای کلان به جای دو متغیر ریسک و بازده، توانایی بکارگیری داده‏های کیفی و توجه به آینده بجای بکارگیری داده‏های گذشته دانست.