حفظ تعادل برای اجرای موفقیت آمیز بسیاری از فعالیت های روزمره ما حیاتی است. لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه تأثیر مداخله تمرینات تعادلی پیشرونده همچنین نقش اطلاعات حسی و کنترل دوگانه در کنترل وضعیت قامت سالمندان است. مطالعه حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی است و آزمودنی های آن را 24 سالمند بترتیب در دو گروه تمرینی و کنترل مورد مطالعه قرار گرفته اند. پارامترهای مرکز فشار هر آزمودنی پس از مداخله تمرینات تعادلی طی 3 کوشش 30 ثانیه ای در ? شرایط مختلف حسی: با چشم باز بروی سطح سخت با تکلیف دوگانه، با چشم باز بروی سطح سخت بدون تکلیف دوگانه، باچشم باز بروی سطح نرم با تکلیف دوگانه، باچشم باز بروی سطح نرم بدون تکلیف دوگانه، با چشم بسته بروی سطح سخت با تکلیف دوگانه، با چشم بسته بروی سطح سخت بدون تکلیف دوگانه،با چشم بسته بروی سطح نرم با تکلیف دوگانه،با چشم بسته بروی سطح نرم بدون تکلیف دوگانه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از فورس پلت فورم اندازه گیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلکز و برابری واریانس ها با آزمون لون، داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری، تفاوت معنی داری بین گروه تمرین و کنترل در همه شرایط مشاهده شد. بهبودی پس از مداخله تمرین صورت گرفته و همچنین حذف بینایی و اطلاعات حس عمقی کف پایی منجر به افزایش نوسان در دو گروه شد. نتایج بیانگر اهمیت اطلاعات بینایی و حس عمقی کف پا در کنترل وضعیت قامت است. همچنین یافته های این تحقیق درباره تکالیف دوگانه نشان داد که کنترل قامت در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل حالت رویکرد تکلیف دوگانه و بدون تکلیف دوگانه تفاوت دارد و این تفاوت ها نشان دهنده عملکرد بهتر هر دو گروه در حالت بدون تکلیف دوگانه است.