تصویرسازی علمی یکی از شاخه های بسیار مهم تصویرسازی است. استفاده از تصویر برای اهداف علمی، شاید ابتدایی ترین و موجه ترین نیاز باشد. اما متأسفانه، به خصوص در کشور ایران در شاخه ی تصویرسازی علمی از تصویرگری های فاقد خلاقیت که منحصراً با علوم طبیعی وآموزش آن ها سر و کار دارد، استفاده شده است. وجود خلاقیت در تصویرسازی علمی آدمی را به اهداف آموزش نزدیک تر کرده و تأثیرگذاری عمیق تری به وجود خواهد آورد. در این پژوهش سعی بر آن شده، با نگاهی به هنر مفهومی و زیر مجموعه های آن، بعضی از راه های رسیدن به خلاقیت و تفکر خلاق در اثر هنری، از جمله هنر تصویرسازی علمی –که در میان شاخه های هنری مورد تضعیف واقع شده است- بررسی شود.