در سال های اخیر ساخت وساز ساختمان ها مخصوصا انبوه سازی رو به صنعتی شدن ساختمان ها رفته است. سیستم های سازه ای بسیاری معرفی شده که یکی از این سیستم ها سیستم قالب تونلی یا دال و دیوار بتنی می باشد. سازه های قالب تونلی پس از زلزله های دوزچه به بزرگای 7/2 در سال 1999 در زلزله کوچالی به بزرگای 7/4 در همان سال به دلیل خرابی سازه ای کم مورد توجه مهندسان و انبوه سازان قرار گرفت . در ایران با شروع طرح انبوه سازی مسکن مهر از این سازه ها به طور وسیع در ساخت وساز استفاده شد. گسترش ساخت وساز این سازه ها در سال های اخیر رو به افزایش است درحالی که آیین نامه ای برای طراحی این سازه ها فراهم نشده و تحقیقات اندکی برروی این سازه انجام گرفته است. بررسی رفتار لرزه ای هدف کلی مطالعه حاضر ، می باشد که شامل برآورد ضریب رفتار استاتیکی ، ضریب رفتار دینامیکی و عملکرد سازه بر اساس روش ارائه شده در fema p-695 و اتلاف انرژی توسط بخش های مختلف سازه و با حالات مختلف انجام می شود. برای برآورد ضریب رفتار استاتیکی روش های اثبات شده متعددی ارائه شده که در این تحقیق از روش چوپرا استفاده شده در مقابل روش های نسبتا کمی برای برآورد ضریب رفتار دینامیکی ارائه شده که در پایان نامه حاضر از روش ارائه شده توسط ماوفی و همکارانش استفاده شده که مانند روش استاتیکی بر دو پایه اصلی مقاومت افزون و شکل پذیری سازه استوار است. آیین نامه های fema در سال 2009 روشی برای بررسی عملکرد در غالب fema p-695 ارائه نمود که با توجه به تحلیل و نمودارهای ida و بدست آوردن ضریب acmr به پاس و رد شدن سازه¬های طراحی شده پرداخته که در پایان نامه حاضر این روش مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از ضرایب رفتار حاکی از نزدیک بودن ضرایب رفتار حاصل از هر دو روش استاتیکی و دینامیکی است همچنین ضریب رفتار محور y بیشتر (بالا بودن نسبت مساحت دیوار به مساحت پلان نسبت به محور دیگر) از محور x بدست آمد. بررسی عملکرد سازه با روش fema p-695 نیز نشان می دهد که سازه¬های مورد بررسی همه پاس شده و مورد تایید این روش می باشد.