رشد روز افزون جمعیت و تاثیر آن بر عرصه های طبیعی به همراه بهره برداری غیر اصولی سبب تخریب کاربری ها و اکوسیستم شده است. به طوری که با ارزیابی تغییرات کاربری ها، امکان برنامه ریزی و مدیریت اراضی جهت کاهش اثر تخریبی بهره برداری ها امکان پذیر می گردد. در این راستا استفاده از علوم و فنون جدید مانند سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای کمک شایانی به ارزیابی درست و منطقی در زمان کوتاه و هزینه کم می نماید. در این پژوهش با استفاده از تصاویر لندست و اصلاح خطاهای ژئومتری و رادیومتری، بهترین ترکیب باندی انتخاب و نقشه کاربری اراضی، گروه های هیدرولوزیک خاک و cn حوضه آبریز خارستان اقلید در مدل scs با تکنینک gis برای سال های 1990 و 2011 تهیه شد و با تهیه لایه بارش از داده های آماری بلند مدت 24 ساعته ایستگاه های هواشناسی مورزه، جمال بیگ، ملاقائدی، کریک و فیروز آباد، پهنه هایی که پتانسیل ایجاد رواناب مشابهی دارند در هر دو سال تعیین گردید و درنهایت مشاهده شد، قسمت هایی از زمین که از نظر شرایط پوشش گیاهی ضعیف و یا خیلی ضعیف هستند دارای شماره منحنی بیش تر از 70 می باشند همچنین تغییرات کاربری اراضی در حوضه آبریز خارستان با استفاده از مقایسه سری زمانی تصاویر ماهواره ای لندست نشان داد که بیشترین تغییر کاربری از بایر به مرتع و بیشترین رواناب مربوط به اراضی رها شده در قسمت های میانی حوضه می باشد.