در روش ارائه شده لیگاند n و n- ( بیس (پیریدین- 2- ایل) بنزیلیدن) اتان 1- و 2- دی آمین بعنوان معرف رنگی کمپلکس ساز جدید برای آهن(ii) معرفی گردید. در اثر برهمکنش آسکوربیک اسید با آهن(iii) موجود در محلول های آبی، آهن(ii) حاصل شده با لیگاند ترکیب گردیده و یک کمپلکس آبی رنگ محلول در آب را بوجود می آورد. شرایط بهینه گردید و سپس نمودارهای تنظیم اسپکتروفتومتری مشتق صفر و مشتق اول بدست آمدند. طول موج 592 نانومتر برای اندازه گیری جذب و برای روش مشتق اول از روش پیک به پیک (بیشینه مثبت تا بیشینه منفی) استفاده شد. قانون بیر در دو محدوده خطی 0/2-1/0و 0/7-0/2 میکروگرم بر میلی لیتر آسکوربیک اسید بخوبی رعایت شد. ضریب جذب مولی برابر 104×34/2 مول بر لیتر سانتی متر در طول موج 592 نانومتر بدست آمد. دقت (بصورت درصد انحراف استاندارد نسبی) و صحت روش (بصورت درصد بازیابی) بترتیب در محدوده 1/1-6/0 و 0/104-0/100 بدست آمدند. حد تشخیص روش با استفاده از پاسخ تجزیه ای مشتق اول برابر 012/0 میکرو گرم بر میلی لیتر آسکوربیک اسید بوده است. برای تعیین گزینش پذیری روش اثر بعضی یونها و ترکیبات آلی بر روی اندازه گیری آسکوربیک اسید ارزیابی شد. روش پیشنهادی بصورت رضایت بخشی برای تجزیه نمونه های تجاری و داروئی حاوی آسکوربیک اسید بکار رفت. یک روش جدید استخراج-اسپکتروفتومتری مشتق اول برای اندازه گیری مقادیر بسیار ناچیز نیتریت ارائه گردید. اندازه گیری نیتریت بر اساس اثر کوپل کنندگی آن بر واکنش بین سولفادیمیدین و 2- نفتول و ایجاد محصول رنگی آزو، که می تواند بوسیله مایع یونی 1-هگزیل-3-متیل ایمیدازولیوم هگزافلوئوروفسفات استخراج گردد? بنا شده است. یک روش سنتز در محل فاز مایع یونی (1-هگزیل-3-متیل ایمیدازولیوم هگزافلوئوروفسفات) بصورت قطرات پراکنده شده مورد استفاده قرار گرفت. با وجود حجم کم فاز مایع یونی استفاده شده، سرعت استخراج مناسب بوده که دلیل آن می تواند سطح تماس بالای فاز مایع یونی ایجاد شده باشد. فاکتور غنی سازی بالای روش از دیگر ویژگیهای مهم روش ارائه شده می باشد. حد تشخیص و درصد انحراف استاندارد نسبی روش بترتیب برابر 37/0 و 97/2 برای 5/51 نانوگرم بر میلی لیتر نیتریت بوده است. از دو رنج خطی برای اندازه گیری نیتریت در محدوده کلی 7/85-86/0 نانوگرم بر میلی لیتر استفاده شد. همچنین برای تعیین قدرت گزینش پذیری روش تاثیر یونهای گوناگون بر اندازه گیری نیتریت مطالعه شد. روش در اندازه گیری نیتریت بصورت ویژه عمل کرده است. از این روش بطور موفقیت آمیزی برای اندازه گیری مقادیر بسیار ناچیز نیتریت در نمونه های آب و خاک استفاده گردید.

چکیده ندارد.

در این تحقیق نانوذرات مغناطیسی آهن (مگنتیت) با خصلت ابرمغناطیسی تهیه و پس از اصلاح بوسیله بعضی عوامل فعال سطحی آنیونی بمنظور استخراج و پیش تغلیظ مقادیر بسیار ناچیز پالادیم، هیدرازین و سولفید در محیط آبی و اندازه گیری آن ها بطریق اسپکتروفتومتری مورد استفاده قرارگرفت. بخش اول این تحقیق مربوط به اندازه گیری پالادیم بر اساس واکنش تشکیل کمپلکس می باشد. پالادیم با 1-(2-پریدیل آزو)-2-نفتول (پان) واکنش داده و کمپلکس سبز رنگ پالادیم-پان تشکیل می شود. کمپلکس رنگی بر روی سطح نانوذرات مگنتیت اصلاح شده، بازداری و در ادامه با محلول الکلی مناسب با حجم کم واجذب شده و جذب محلول حاصل به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. روش پیشنهاد شده قادر به اندازه گیری پالادیم در محدوده های 0/35-0/2 و 0/90-0/35 نانوگرم در میلی لیتر پالادیم با حدتشخیص های 66/0 و 33/0 نانوگرم در میلی لیتر پالادیم، بترتیب برای مشتق صفر و مشتق اول می باشد. روش ارائه شده با موفقیت برای اندازه گیری پالادیم در نمونه های سنتزی و آبی بکار گرفته شد. بخش دوم این تحقیق شامل تعیین هیدرازین توسط واکنش تراکمی آن با پارا-(n,n-دی اتیل آمینو)بنزآلدهید و اندازه گیری جذب آزین حاصل پس از پیش تغلیظ با نانوذرات مگنتیت اصلاح شده بوده است. محدوده پاسخ خطی روش 0/50-0/1 نانوگرم در میلی لیتر هیدرازین با حدتشخیص 50/0 نانوگرم در میلی لیتر هیدرازین بوده است. این روش با موفقیت برای اندازه گیری هیدرازین در بعضی از نمونه های آبی، ادرار و سرم بکار گرفته شد. بخش آخر این مطالعه شامل تعیین سولفید بر اساس واکنش با n,n-دی اتیل-پارا-فنیلن دی آمین وfe(iii) در محیط اسیدی می باشد. فرآورده اتیلن بلوی حاصل پس از پیش تغلیظ با نانوذرات مگنتیت اصلاح شده، بصورت اسپکتروفوتومتری آشکارسازی شده است. محدوده پاسخ خطی روش 0/20-30/0 و 0/22-10/0 نانوگرم بر میلی لیتر سولفید با حدتشخیص 120/0 و 06/0 نانوگرم در میلی لیتر سولفید بترتیب برای مشتق صفر و مشتق اول بوده است. این روش با موفقیت برای اندازه گیری سولفید در بعضی از نمونه های آبی و ادرار بکار گرفته شد.

در این بررسی، نانو ذرات ابر مغناطیسی اکسید آهن (مگنتیت) سنتز شدند و بعد از اصلاح توسط بعضی عوامل آنیونی فعال سطحی، از آنها جهت تغلیظ- اندازه گیری اسپکتروفلوئوریمتری سولفید در نمونه های آبی و ادرار استفاده شد. عوامل فعال سطحی سدیم دو دسیل بنزن سولفونات و دی اکتیل سدیم سولفو سوکسینات، جهت اصلاح نانو ذرات مغناطیسی بکار گرفته شدند. نانو ذرات اصلاح شده ی مگنتیت برای اندازه گیری مقادیر بسیار ناچیز سولفید پس از ایجاد مشتقات آن بصورت اتیلن بلو و تایونین، مورد استفاده قرار گرفتند. در شرایط بهینه، اندازه گیری سولفید به روش فلوئورسانس سنجی انجام گرفت. طول موج های تهییجی برای اتیلن بلو وتایونین بترتیب 650 و 570 نانومتر بودند و اندازه گیری فلوئورسانس اتیلن بلو و تایونین بترتیب در طول موج های نشری 677 و 617 نانومتر انجام گرفت. به دلیل استفاده از اسپکتروفلوئوریمتر دارای سل در جریان، از سیستم تزریق نمونه در جریان پیوسته برای انتقال نمونه به اسپکتروفلوئوریمتر استفاده شده است. استخراج برگشتی اتیلن بلو و تایونین توسط 5/1 میلی لیتر از اتانول انجام گرفت و پس از آن، فاز اتانولی جهت اندازه گیری فلوئورسانس به اسپکترو فلوئوریمتر انتقال یافت. محدوده ی خطی مشاهده شده در اندازه گیری سولفید 0/20-5/0 نانوگرم بر میلی لیتر با حد تشخیص 3/0-1/0 نانوگرم بر میلی لیتر در نمونه های آبی و اوره می باشد. انحراف استاندارد نسبی و بازیابی برای این روش اندازه گیری سولفید بترتیب در محدوده ی 3/4-1/0 درصد و 2/104-0/97 درصد بود.

امروزه بسیاری از قطعات مدرن و پیچیده نوری، الکتریکی و الکترونیکی به¬صورت لایه نازک ساخته می¬شوند. در بین لایه¬های نازک رسانا، لایه¬های نازک نقره به علت قیمت مناسب، رسانایی بسیار زیاد و انعکاس نور بالا، یکی از پرکاربردترین نوع لایه¬ها هستند. دراین تحقیق، لایه¬های نازک نقره بر روی زیرلایه اکسید ایندیم-قلع با روش تبخیر فیزیکی بمباران پرتو الکترونی و روش رسوب¬گذاری الکتروشمیایی تهیه شدند. در روش تبخیر فیزیکی، می¬توان با تغییر دادن مدت زمان اعمال ولتاژ به دستگاه لایه¬نشانی، لایه¬هایی با ضخامت متفاوت تهیه کرد. برای مشخصه¬یابی لایه¬های نازک نقره با ضخامت¬های مختلف از روش¬هایی همچون اسپکتروفتومتری فرابنفش-مرئی(uv-vis)، اسپکتروسکوپی بازتابش نفوذی(drs)، میکروسکوب الکترونی روبشی(sem) و پراش پرتو ایکس(xrd) استفاده شده است. همچنین جهت مطالعه اثر حرارت بر روی لایه¬های نازک نقره، این لایه¬ها در چهار دمای مختلف 100، 200، 300 و 400 درجه سلسیوس به مدت یک ساعت پخت شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، نشان¬دهنده تغییر در ترکیب و تراکم نانوذرات نقره موجود بر روی سطح لایه¬ها در اثر افزایش درجه حرارت است. اندازه¬گیری¬های زاویه تماس نیز برای مطالعه ساختار سطح لایه¬های نازک به¬کار برده شد که اندازه¬گیری¬ها نشان¬دهنده کاهش زاویه تماس و افزایش میزان آب¬دوستی لایه¬های نازک نقره در اثر افزایش درجه حرارت است. طیف¬های حاصل از (drs) نیز نشان¬دهنده تغییر رفتار اپتیکی لایه¬های نازک نقره است. در روش رسوب¬گذاری الکتروشیمیایی مورد استفاده نیز، با تغییر دادن میزان پتانسیل اعمال شده و همچنین مدت زمان اعمال آن، نانوساختارهای متفاوتی از نقره تهیه شدند که تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، به¬وضوح نشان¬دهنده این تفاوت¬های ساختاری هستند. مطالعات الکتروشیمیایی بر روی لایه¬های نازک نقره با استفاده از روش¬های اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی(eis) ¬و ولتامتری چرخه¬ای صورت گرفت. نتایج حاصل، نشان¬دهنده اهمیت میزان ضخامت لایه¬های نازک نقره تهیه شده با روش تبخیر فیزیکی، اهمیت میزان پتانسیل اعمال شده و مدت زمان آن برای نانوساختارهای نقره¬ی تهیه شده با روش رسوب¬گذاری الکتروشیمیایی و همچنین تاثیر نوع الکترولیت حامل در نوع پاسخ¬های به¬دست¬آمده برای هر دو نوع نانوساختار نقره به-دست¬آمده است. در نهایت، قابلیت لایه¬های نازک نقره تهیه شده با هر دو روش، به عنوان حسگر برای ترکیب هیدروژن پراکسید مطالعه شد و نتایج حاکی از این است که لایه نازک نقره به عنوان یک الکتروکاتالیست در واکنش کاهش الکتروشیمیایی هیدروژن پراکسید در محلول بافر فسفات عمل می¬کند.

دراین پروژه، یک روش پیش¬ تغلیظ-اندازه¬گیری جدید برای تعیین ناچیز دی فنیل آمین و 1-نفتیل آمین ارائه شده است. نانوذرات مگنتیت بوسیله سدیم n-لوریل سارکوزین در محل اصلاح گردید، و به عنوان یک فاز جامد استخراجگر مورد استفاده قرار گرفت. آنالیت¬ها در حضور آهن(iii) بعنوان یک اکسید کننده با 3-متیل2-بنزوتیازولینون هیدرازون جفت شدند. مشتقات بدست آمده پس از استخراج، با 0/6 میلی لیتر اتانول شسته شده و به روش اسپکتروفتومتری اندازه¬گیری شدند. قانون بیر در محدوده¬های 0/1-05/0 و 0/120-0/1 نانوگرم بر میلی لیتر برای 1-نفتیل آمین و در محدوده¬های 0/1-2/0 و 0/10-0/1 و 0/150-0/10 نانوگرم بر میلی¬لیتر برای دی فنیل آمین صادق بود. حدتشخیص¬های 02/0 و 03/0 نانوگرم بر میلی¬لیتر به ترتیب برای دی فنیل آمین و 1-نفتیل آمین به دست آمدند. روش¬های¬ پیشنهادی بطور موفقیت آمیزی برای اندازه¬گیری آنالیت¬های مورد نظر در نمونه¬های آبی مختلف و آب میوه به کار گرفته شدند.