این پژوهش با موضوع تک نگاری شهری، با هدف کلی بررسی فرایند توسعه و نوسازی شهر گراش، برای اوّلین بار در گراش انجام شد. روش های به کار گرفته شده برای این تحقیق، «روش تحقیق تاریخی» ، «روش تحقیق موضعی» و «روش مردم نگارانه» بودند، که با تکنیک های «سندی» و «میدانی» مورد استفاده قرار گرفتند. زاویه نگرش این پژوهش به عنوان یک مطالعه اجتماعی بر پایه چارچوب نظری، براساس نظریات «توسعه کشورهای پیرامونی» ، «توسعه ی شهری ناموزون» ، «مهاجرت به شهرها» و «تغییرات اجتماعی» استوار بود. یافته های تحقیق با ابزارهای «اسناد کتبی» ، «اسناد شفاهی» ، «اسناد فیزیکی» ، «مصاحبه» ، «مشاهده» ، «گزارش آگهی در نشریات چاپی» و «شبکه های اجتماعی فیس بوک و تویتر» گردآوری شده و به تفکیک در ساختارهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی گراش مورد بررسی قرار گرفتند، و پس از مشخص شدن وضعیت جغرافیائی، شرایط اقلیمی، پیشینه تاریخی و وجه تسمیه گراش، که بستر توسعه و نوسازی محسوب می شدند، در هرکدام از ساختارها به عوامل موثر در روند توسعه و نوسازی آن ساختار در نظام جامعه ی گراش پرداخته شد. مشخص شدن جایگاه گراش در بین مدل های جوامع شهری یعنی گذار از گمن شافت (اجتماع) به گزل شافت (جامعه) و برخورداری گراش از توسعه ی ناموزون شهری، نتایجی بود که از بررسی فرایند توسعه و نوسازی شهر گراش به دست آمد. که می توان باتوجه به نقش اساسی خیرین در توسعه و نوسازی گراش با برنامه ریزی علمی در راستای تعیین اولویت های توسعه، به اصلاح مسیر توسعه امیدوار بود. در پایان نیز پیشنهاداتی در راستای توسعه ی موزون، رفع نقاط ضعف و استفاده بهینه از قوت ها ارائه گردید.