تحقیق حاضر به بررسی یکی از مهمترین موضوعات اجتماعی با عنوان بررسی رفاه ذهنی و عوامل موثر بر آن در میان جوان ساکن شهر تهران می پردازد. به لحاظ نوع روش تحقیق، نوشتار حاضر از نوع تحقیقات رابطه ای است که در آن به شناسایی روابط و برهمکنش متغیرها بر یکدیگر پرداخته شده است. برای رسیدن به اهداف تحقیق از دو روش اسنادی و میدانی (پیمایشی) استفاده کرده ایم. در تدوین چارچوب نظری از نظریات اقتصاد دانان، روانشناسان اجتماعی و جامعه شناسان استفاده شده است. مجموعه این نظریه ها به ما بیان می کنند که رفاه ذهنی مبحثی گسترده و دارای ابعاد متفاوتی است که این ابعاد از مسائل فردی و روانشناختی شروع شده و به مسائل کلان سیاسی و اقتصادی در حوزه عملکرد مسئولان ختم می شود. جامعه آماری تحقیق شامل افراد 15 تا 29 سال ساکن شهر تهران است و حجم نمونه آن بر طبق فرمول کوکران 381 نفر است که برای دقت بالاتر تحقیق 400 نفر در نظر گرفته شده است. رفاه ذهنی از نمرات افراد در شادکامی، تامین، ترجیحات، مقایسه نسبی، ارضای نیاز و رهایی با آزمون کای اسکوئر به دست آمده است. متغیرهای تاثیر گذار بر رفاه ذهنی با توجه به مبانی نظری تحقیق عبارت از پایگاه اجتماعی- اقتصادی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و آنومی اجتماعی می باشد. نتایج نشان می دهد که میزان رفاه ذهنی در بین 4/9 درصد در سطح بالا و 1/8 درصد از پاسخگویان پایین است و در مقابل در بین 6/82 درصد از پاسخگویان رفاه ذهنی در سطح متوسط است. اما از عوامل تبیین کننده، پایگاه اجتماعی- اقتصادی افراد بر طبق آزمون گاما(294/0) و دی سامرز(130/0) نشان می دهد که دارای تأثیر مثبت(مستقیم) بر میزان رفاه ذهنی در بین افراد هستند، و متغیر آنومی اجتماعی دارای تأثیر معکوس و کاهنده بر میزان رفاه ذهنی می باشد. مشارکت اجتماعی و اعتماد اجتماعی نیز به ترتیب با ارزش دی سامرز( 163/0)و( 085/0) و نیز گامای(423/)0 و(207/0) نیز به صورت مستقیم و مثبت بر رفاه ذهنی تاثیر گذار می باشند. کلید واژه: رفاه اجتماعی، رفاه ذهنی، شادکامی، تامین، ترجیحات، مقایسه نسبی، ارضای نیاز، احساس رهایی، استحقاق، پایگاه اجتماعی – اقتصادی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، آنومی اجتماعی.