برای فرود آوردن یک هواپیمای بدون سرنشین روش های متعددی وجود دارد که در آن ها عموماً از چتر، کیسه هوا و دیگر وسایل خنثی کننده تکانه استفاده می شود. با معرفی راکت ترمزی به عنوان ابزاری جدید، تحول قابل توجهی در صنعت هوافضا صورت گرفت. طراحی چنین راکتی برای فرود مطمئن یک وسیله پرنده، نیازمند در نظر گرفتن الزامات زیادی است تا طراحی آن را دقیق و قابل اعتماد نماید. در مقاله حاضر، این الزامات برای طراحی راکت ترمزیِ مناسب جهت فرود یک هواپیمای بدون سرنشین 1500کیلوگرمی معرفی و مراحل طراحی کامل آن که تعیین سرعت پایداری چتر (قبل از عملکرد راکت ترمزی)، سرعت نهایی فرود هواپیما (که می بایست توسط راکت به آن برسد)، نیروی بهینه راکت، مدت زمان عملکرد و... را در بر می گیرد، به صورت کامل شرح داده شده است. طراحی موارد مذکور عمدتاً به روش نایکویست انجام شده است که روشی جدیدی محسوب می گردد. برای سنجش صحت و دقت مدلسازی تحلیلی انجام شده، فرآیند سوزش سوخت با استفاده از نرم افزار ls-dyna شبیه سازی و سپس به کمک نرم افزار fluent، نیروی رانش تولید شده توسط راکت محاسبه شده است. توافق مطلوب مابین نتایج دو روش تحلیلی و عددی، موید دقت بالا و کارایی مطلوب روش طراحی ارائه شده می باشد.