این پژوهش با عنوان «قابلیت¬ها و تهدیدات رسا¬نه¬ای تلفن همراه و ارائه راهکارهای ارتقای قابلیت¬ها و مقابله با تهدیدات» با هدف شناخت قابلیت¬ها و تهدیدات سیاسی، فرهنگی- اجتماعی و ارتباطی از نظر کاربران تلفن¬همراه و شناخت راهکارهای ارتقای قابلیت¬ها و مقابله با تهدیدات، با روش پیمایش در یک نمونه 400 نفری انجام شد. براساس سوالات پژوهش، یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که استفاد? کاربران از پیام کوتاه هم در ارسال و هم در دریافت پیام کوتاه «زیاد» است اما میزان مکالم? آن¬ها با تلفن همراه به لحاظ تعداد دفعات برقراری تماس با دیگران و دریافت تماس از دیگران «کم» است. همچنین میزان استفاد? کاربران از هم? امکانات فنی تلفن همراه متوسط رو به پایین است. اکثراً با قابلیت¬های سیاسی، تلفن¬همراه «مخالف» هستند و قابلیت¬های سیاسی مخصوصاً «کنترل اجتماعی سیاستمداران» (بیشترین نسبت 3/67 درصد «بینابین» و کمترین نسبت با 8/32 درصد «مخالف») را برای این رسانه متصور نمی¬دانند. اما در مورد «کارکرد افزایش مهارت سیاسی و حق دسترسی به اطلاعات»، بیشترین نسبت 3/58 درصد «موافق» و کمترین نسبت با 8/41 درصد «مخالف» با این کارکرد هستند. اما اکثر کاربران با قابلیت¬های فرهنگی- اجتماعی و ارتباطی «موافق» هستند به جز کارکرد «مذهبی و اعتقادی» که اکثر کاربران (5/75 درصد) «مخالف» با این کارکرد هستند. همچنین اکثراً با تهدیدات سیاسی، فرهنگی- اجتماعی و ارتباطی تلفن¬همراه «موافق» هستند و اکثر کاربران (35 درصد) برای مقابله با تهدیدات این تکنولوژی راهکار «آموزش استفاده از تلفن¬همراه در مدارس و کتب درسی» و 23 درصدشان «فرهنگ¬سازی برای استفاده درست از تلفن¬همراه از طریق تبلیغات عمومی و رسانه¬ها از سوی دولت» را پیشنهاد می¬دهند که این راهکارها در میان رویکردهای مدیریت و مقابله با تهدیدات رسانه¬ای، مصداق «رویکرد کارکردی مدیریت تهدیدات رسانه¬ای» است. همچنین براساس داده¬های توصیفی، اکثر کاربران (5/22 درصد) میزان تهدیدآفرینی تلفن¬همراه را «خیلی¬زیاد» و 5/20 درصد آن¬ها «زیاد» ارزیابی کرده¬اند که این داده¬ها می¬تواند مبنایی برای مطالعات بعدی پیرامون تلفن¬همراه قرار گیرد.