پژوهش حاضربه منظور بررسی نقش پیش بینی دینداری در گرایش نوجوانان با رفتار های پرخطر با واسطه گری نظم بخشی هیجانی انجام گرفت. بدین منظور 383 نفر از دانش آموزان دبیرستانی در شهر اصفهان که در سال تحصیلی 92-91 مشغول در سه پایه ی اول ، دوم و سوم مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدند و به پرسشنامه های مورد نظر پاسخ دادند. داده-های استخراج شده از پرسشنامه ها با نرم افزار آماری spss 16 و amos graphics 21 وبا روش تحلیل مسیر و رگرسیون چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان داد که دینداری و پیش بینی کننده ی گرایش نوجوانان به رفتار های پرخطر است، همچنین دینداری با واسطه گری نظم بخشی هیجانی پیش بینی کننده ی گرایش نوجوانان به رفتار های پر خطر است.