در این پایان نامه الگوی رویداد زلزله در منطقه ای محدود به عرض جغرافیایی تا و طول جغرافیایی تا که شامل استان های هرمزگان و کرمان است، توسط یک فرآیند نیمه مارکف مدل بندی می شود. حالت های فرآیند نیمه مارکف برای مجموعه داده ها بر اساس بزرگی زمین لرزه تعریف می گردد و با توجه به وِیژگی های توزیع ویبول برای فرآیند زلزله، فرض می شود که زمان های گذار بین حالت های مختلف از این توزیع تبعیت می نمایند.ابتدا برآورد پارامتری هسته ی نیمه مارکف و میانگین زمان های بازگشت محاسبه می شوند، سپس برای برآورد میانگین تعداد رویداد زلزله، زمان اصابت قویترین زمین لرزه ها و توابع انتقال، از روشی جدید که بر پایه تقریب لاپلاس معکوس است استفاده می شود. این روش در نرم افزارهای ریاضی دارای سرعت محاسباتی بسیار بالایی نسبت به روش های ارائه شده در مطالعات گذشته برای بدست آوردن این توابع می باشد. به منظور ارائه نتایجی جهت پیش بینی، احتمالات وقوع زلزله بعدی با شدت های متفاوت در بازه های بازه زمانی آینده با دانستن اطلاعات آخرین زمین لرزه نیز محاسبه گردیده است. نتایج حاصله تطابق جالبی با زلزله ی جدیدی که در منطقه رخ داده است دارد که نشان از اعتبار بالای مدل دارد.