نسل بعدی شبکه های مخابراتی، شبکه های رادیو شناختگر می باشد. شبکه های رادیو شناختگر با بهره گیری از حفره های طیفی، قابلیت استفاده و یا به اشتراک گذاری طیف در روشی فرصت طلب را فراهم می کنند. با استفاده از سنجش طیف، رادیو شناختگر حفره های طیفی را آشکار سازی می کند. در این پایان نامه، پس از معرفی سیستم های رادیو شناختگر، مروری بر روش های سنجش طیف صورت می گیرد. در قسمتی دیگر روش سنجش طیف غیر خطی برای نویز های غیر گوسی معرفی می گردد و کارایی روش طراحی شده نسبت به الگوریتم cos نشان داده می شود. سپس سنجش طیف همکاری گرایانه با استفاده از آشکارساز eedو روش ترکیب نرم در fc معرفی می گردد. داده های ارسالی از کاربر های ثانویه با استفاده از روش egc و روش wgc با یکدیگر ترکیب شده و با استفاده از الگوریتم ژنتیک مقدار ضرایب بهینه محاسبه می شود. سپس مقدار توان مرتبه ی m ام بهینه برای دامنه ی سیگنال با استفاده از شبیه سازی به دست می آید و در انتها دو روش تعیین آستانه در آشکار ساز eed تحلیل و میزان دقت هر یک بررسی می شود.