اینترلوکین-2 در درمان سرطان و ایدز به دلیل نقش آن در تکثیر لمفوسیت های ضد توموری شناخته شده است. (bl21(pet21a hil2 e.coli نوترکیب برای تولید اینترلوکین-2 انسانی (il-2) استفاده شده است. برای رسیدن به تراکم بالای سلولی، راهکار خوراک دهی بر اساس نرخ رشد ویژه متغیر برای مطالعات بیشتر انتخاب شده است. همچنین برای بهبود تولید il-2، یک مدل استوکیومتری استفاده شده است، تا ضروری ترین اسیدهای آمینه و مقادیر مورد نیاز از آن ها برای افزوده شدن به محیط کشت تعیین شود. با طراحی آزمایش های مربوط، تاثیر اسید های آمینه انتخاب شده و بر هم کنش آن ها بر بیان il-2 مطالعه شد. گلوتامین و مخلوط لوسین-اسیدآسپارتیک-گلایسین مهمترین اسید های آمینه برای بیان il-2 بودند. اسید های آمینه انتخاب شده برای آزمایش های بیشتر در سه سطح به منظور بهینه سازی بررسی شدند. مقدار بهینه شد? گلوتامین در ارلن 316/0 گرم بر لیتر و مخلوط لوسین، اسید آسپارتیک، گلایسین به ترتیب در غلظت های 124/0، 212/0و 111/0 گرم بر لیتر برای اضافه شدن به ارلن انتخاب شدند. سپس تاثیر گلوتامین در کشت غیرمداوم و کشت غیرمداوم همراه با خوراک دهی در تراکم سلولی بالا مطالعه شد. نتایج نشان می داد که مقدار il-2 بیان شده در مقایسه با محیط کشت شاهد، از 81 به 195 میلی گرم بر لیتر در ارلن، 403 به 594 میلی گرم بر لیتر در فرمانتور و از 5150 به 10010 میلی گرم بر لیتر در فرمانتور در کشت غیر مداوم همراه با خوراک دهی افزایش یافت. با افزودن مخلوط اسیدآمینه لوسین- اسید آسپارتیک –گلایسین مقدار il-2 تولیدی از 81 به 149 میلی گرم بر لیتر در مقایسه با کشت شاهد در ارلن و از 403 به 722 میلی گرم بر لیتردر فرمانتور در کشت غیرمداوم و از 5150 به 8080 میلی گرم بر لیتر در کشت غیرمداوم همراه با خوراک دهی در فرمانتور، افزایش یافت. در ادامه تاثیر نمک های استات منیزیم و منگنز بر بهبود بیان il-2 بررسی شد. مشخص شد که استات فقط نقش یک منبع کربن را دارد و تامین منیزیم بهینه در محیط کشت درصد il-2 بیان شده را از 75/10% به 50/13% در محیط ارلن و از 27/9% به 78/12% در محیط کشت غیر مداوم همراه با خوراک دهی در فرمانتور، افزایش می دهد.

فاکتور رشد اپیدرمی انسانی (hegf) ، یک پلی پپتید کوچک تک زنجیره ای با وزن مولکولی 6201 دالتون و دارای 53 آمینواسید می باشد. این پروتئین در شرایط درون تنی،یک میتوژن قوی برای اغلب سلول های کشت داده شده با منشاء اپیدرمی می باشد و در شرایط برون تنی، تکثیر و تمایز سلول هایی ازبافت های متنوع را تحریک می کند.دراینپژوهشابتداپلاسمیدنوترکیبpet23a(+)بهباکتریاشرشیاکلیسویهbl21(de3)منتقلوفاکتور رشد اپیدرمی انسانیدر آن بیان شد.این پروتئین درسویهنوترکیب بالا تولید شده و با گسستن دیواره سلولی بهصورتتوده پروتئینی نامحلولدرآمد. روندتخلیصاستفادهشدهدراینپژوهش،روشیآسانومقرونبهصرفهودارایسهمرحلهاصلیشامل:بازکردنتاخوردگیمولکولیوواسرشتگیمولکول ها،تخلیصبهروشاولترافیلتراسیون و درنهایت،تاخوردگی مجددمولکول هایجداسازیشدهمی باشد. بهمنظوربررسینتایجمراحلمختلفازروش الکتروفورز ژل اکریل آمید همراه با sdsاستفاده شد.روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا با ستون فاز معکوس به عنوان روشی برای سنجش خلوص پروتئین جداشده به کار برده شد. نتایج آنالیز ها پس از آخرین مرحلهتخلیص،نشان دهندهخلوصکاملپروتئینجدا شده می باشد.

تثبیت سلول به معنی نگه داری فیزیکی و یا اتصال سلول در یک مکان خاص است به طوریکه از آن به صورت تکرارپذیر و پیوسته استفاده شود. استفاده از سلول تثبیت شده به جای آنزیم خالص باعث حذف مراحل سخت، کاهش زمان فرایند و صرفه جویی درهزینه های سنگین مراحل جداسازی و خالص سازی آنزیم های درون سلولی می شود. از تثبیت سلول در زیست تغییر پذیری، حذف مواد مضر، تولید مواد و ساخت زیست حسگرها استفاده شده است. خواص ویژه و منحصر به فرد نانو ذرات مغناطیسی باعث کاربرد آن ها در اصلاح مغناطیسی سلول ها شده است. این سلول ها را می توان توسط میدان مغناطیسی خارجی و یا داخلی تثبیت نمود. در این پژوهش، باکتری فلاوباکتریوم atcc 27551 اصلاح شده مغناطیسی با پیوند کوالانسی و جذبی نانو ذرات مغناطیسی (mnp) بر سطح سلول تهیه شد. از روش تاگوچی برای بهینه سازی پیوند نانو ذرات مغناطیسی بر سطح باکتری استفاده شد. متغیرهای موثر در اتصال نانو ذرات مغناطیسی بر سطح سلول بررسی و بهینه سازی شدند. نتایج نشان دادند که متغیرهای cell/mnp و phبیش ترین تاثیر را در تهیه باکتری مغناطیسی داشته اند. باکتری مغناطیسی شده توسط میدان مغناطیسی داخلی و خارجی تثبیت شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تثبیت با استفاده از اعمال میدان مغناطیسی خارجی و داخلی باعث افزایش پایداری فعالیت آنزیمی باکتری تثبیت شده درph های بالا و پایین شده است. تثبیت باکتری مغناطیسی شده با استفاده از اعمال میدان مغناطیسی خارجی باعث افزایش در پایداری گرمایی آنزیمی در دماهای 30 ،45 و55 درجه سلزیوس شد. نتایج به دست آمده نشان داد که دانه های مغناطیسی استفاده شده در تثبیت باکتری مغناطیسی تاثیر منفی معنی داری در پایداری گرمایی فعالیت آنزیمی باکتری تثبیت شده در مقایسه با سلول آزاد داشته اند. باکتری مغناطیسی شده با استفاده از میدان مغناطیسی خارجی و داخلی در یک بیوراکتور بستر ثابت به منظور تخریب ترکیب پاراتیون به عنوان یک مدل از ترکیبات ارگانوفسفات، تثبیت شد. ثابت سرعت واکنش غیر فعال شدن آنزیمی باکتری مغناطیسی تثبیت شده با استفاده از میدان مغناطیسی خارجی در بیوراکتور بستر ثابت به میزان 3/4 برابر نسبت به باکتری تثبیت شده در دانه های متخلخل بازالت در سامانه پیوسته کاهش نشان داد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

فلز روی از مهم ترین فلزات غیرآهنی است که به علت خصوصیات منحصر به فرد، در صنایع مختلف کاربرد دارد. استخراج روی از کانیهای اکسیدی و سولفیدی به روش های حرارتی و تر امکان پذیر است. امروزه تولید روی به روش هایدرومتالورژی بعلت مزایای این روش در حال گسترش میباشد. علاوه بر تولید روی از کنسانتره آن، بازیابی روی از منابع ثانویه غنی از روی نظیر دورریزها و سرباره کوره های برنج ریزی، غبارات و خاکستر فرایندهای صنعتی، قراضه های غیر آهنی و قراضه اتومبیل نیز میسر می باشد. انباشته شدن این مواد در طبیعت علاوه بر تبعات اقتصادی موجب آلودگی های زیست محیطی نیز می گردد. لذا با در نظر گرفتن این منابع استخراج روی بسیار حائز اهمیت است. یکی از این منابع ثانویه، گرد و غبار کوره های برنج ریزی می باشد. در این پژوهش استخراج روی از این گرد و غبارها تحت شرایط بهینه مورد مطالعه قرار گرفت. جهت این امر از فرایند لیچینگ (انحلال) توسط اسید سولفوریک استفاده شد. پارامترهای مورد مطالعه در فرایند لیچینگ، غلظت اسید سولفوریک، دانسیته پالپ، سرعت هم زدن و دما می باشند. همچنین به منظور حذف کلر بعنوان یک ناخالصی مضر از گرد و غبارهای ذکر شده، از روش تشویه استفاده گردید. نتایج آزمایشات لیچینگ نشان داد که غلظت اسید سولفوریک تأثیر بسیار زیادی بر میزان استخراج روی دارد به طوری که در غلظت 1 مولار تنها پس از گذشت 9 دقیقه، بیش از 98 درصد استخراج حاصل شد. افزایش سرعت هم زدن تأثیر به سزایی در کاهش زمان رسیدن به حداکثر استخراج روی داشت. مقادیر بهینه برای سرعت هم زدن و دانسیته پالپ به ترتیب 1250 و 0/1تعیین شدند. دما تأثیر چندانی بر راندمان فرایند لیچینگ نداشت. جهت کاهش میزان کلر با استفاده از تشویه غبار، تأثیر پارامترهای دما و زمان تشویه مورد بررسی قرار گرفت. در این بخش از آزمایشات با انجام تشویه غبار در دمای 950 به مدت 60 دقیقه میزان کلر محلول به کمتر از ppm 100 رسید. همچنین مشخص شد که مدل سینتیکی کنترل شونده توسط دیفوزیون، مدل حاکم بر فرایند لیچینگ است. تحت شرایط بهینه آزمایشات لیچینگ و تشویه می توان بیش از 98 درصد روی موجود در گرد و غبار را با حذف حداکثر کلر استخراج نمود.