محدودیت سیالات انتقال حرارت در صنایع مختلف به دلیل ضریب هدایت حرارتی ضعیف آنها باعث شده است که بهبود انتقال حرارت سیالات عامل به عنوان روش جدید انتقال حرارت پیشرفته مد نظر قرار گیرد به طوریکه ایده پراکنده سازی ذرات جامد در سیالات که با ذرات میلی و میکرومتری آغازشده بود ، با استفاده ازنانوذرات جامد تکمیل شد و امروزه نانوسیالات به عنوان سیالاتی با قابلیت بالای انتقال حرارت جایگزین مناسبی برای سیالات معمولی ازقبیل آب ، اتیلن گلیکول وروغن به شمارمیروند. دراین پروژه از مدلی براساس تئوری ترکیب محلی برای پیش بینی ضریب هدایت گرمایی ، ویسکوزیته و ضریب انتقال حرارت جابجایی نانوسیالات ارائه شده است . ازکاربردهای دیگراین تئوری می توان به محاسبه افت فشار و عدد بدون بعد ناسلت درانتقال حرارت جابجایی اشاره کرد . برای محاسبه افت فشارنانوسیال درلوله ها و ویسکوزیته ازنتایج به دست آمده ازاین تئوری استفاده شده است . در نهایت برای تعیین عددبدون بعدناسلت ازمقادیربه دست آمده ضریب هدایت گرمایی وویسکوزیته حاصل ازتئوری ترکیب محلی استفاده شده است و روابطی تقریباً کلی برای تعیین عددناسلت درانتقال حرارت جابجایی نانوسیالات به دست آمده است . مقایسه مقادیر به دست آمده ازتئوری ترکیب محلی باداده های تجربی نشان می دهد که این تئوری توافق خوبی باداده های تجربی دارد و می تواند مدلی کارآمد جهت تخمین خواص نانوسیالات درمقایسه با مدلهای قبلی (مدلهای انیشتین ، برینکمن ، لاندگرین و ماکسول) باشد.

امروزه استفاده از جاذب های تولید شده بر پایه تکنولوژی نانو برای تصفیه آب های آلوده شده توسط مواد مختلف آلوده کننده از قبیل فلزات سنگین در حال گسترش می باشد ، دلیل این امر نیز مزایای فراوان این روش می باشد. همچنین جاذب های زیستی دارای پتانسیل ها و مزایای بسیار زیادی برای استفاده در حذف فلزات سنگین از محیط های آبی هستند. بنابراین در این پژوهش این دو روش برای حذف فلز سنگین کروم از آب استفاده شدند. مرحله اول از پژوهش برای بدست آوردن زمان بهینه برای حذف فلز از آب بود، برای این هدف در زمان های 25، 35، 45، 90 دقیقه و یک روز از محلول حاوی جاذب برگ چنار و فلز سنگین نمونه برداری شد نتایج این مرحله نشان داد که بهترین زمان در میان تمامی زمان های دیگری که مورد بررسی قرار گرفتند زمان یک روز بود(میزان جذب2/98). پس از این کار تاثیر انواع پیش پالایش جاذب بر درصد حذف فلز کروم از آب مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله از سه روش پیش پالایش اسیدی، بازی و الکلی استفاده شد. محلول های مورد استفاده در این مرحله برای انواع پیش پالایش شامل محلول اسید سولفوریک 1/0 مولار برای پیش پالایش اسیدی ، محلول سود سوزآور 125/0 مولار برای پیش پالایش بازی و اتانول 70درصد صنعتی برای پیش پالایش الکلی بودند. برای پیش پالایش 2گرم جاذب برگ چنار مورد استفاده بمدت یک روز در 5 میلی لیتر از انواع محلول ها قرار داده شد سپس جاذب بوسیله فیلتر پارچه ای از محلول-های مورد استفاده جدا شد و بمدت یک روز در محیط خشک و بعد از آن در زمان بهینه که از مرحله قبل یک روز بدست آمده بود مورد استفاده قرار گرفت نتایج این مرحله نشان دهنده غیر اقتصادی بودن پیش پالایش در مقایسه با مرحله اول است(میزان جذب88/86). در گام بعد از مخلوط 2 گرم جاذب پودر جلبک سبز رشته-ای و 2 گرم جاذب پودر برگ چنار برای حذف کروم استفاده شد (میزان جذب 5/84).سپس مخلوط جاذب-های زیستی با 02/ گرم نانوذرات اکسید آهن برای حذف استفاده گردید (میزان جذب 1/88). و نهایتا تاثیر افزودن نانوذرات اکسید آهن بر توان جاذب پودر برگ چنار برای حذف فلز کروم از آب مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله مقدار 02/0 گرم از نانوذرات اکسید آهن به مقدار 2 گرم از جاذب پودر برگ چنار افزوده شد و به محلول حاوی فلز کروم اضافه شد و بعد از یک روز نتایج کار مورد بررسی قرار گرفت(میزان جذب7/99). برای اندازه گیری غلظت فلز کروم موجود در محلول از دستگاه icp ساخت کشور استرالیا استفاده شد. کلید واژه:حذف،نانوذرات،جاذب

هدف از انجام این پژوهش بررسی استفاده از سیستم لجن فعال در حذف آلودگ یهای نفتی از خاک وهمچنین طراحی سیستمی مناسب جهت انجام این فرایند بوده است که طی دو مرحله مقدماتی و نهاییانجام پذیرفت. خاک آلوده مورد آزمایش مربوط به یک محدوده آلوده به لجن نفتی در اطراف پالایشگاه%66 هیدروکربن های نفتی و ظاهری سیاه و (w/w) شیراز می باشد که بنظر م یرسد با دارا بودن بیش ازچسبنده و با قدمت آلودگی بالا علی رغم داشتن میکروارگانیس مهای مناسب در درون خود، بیش از این بافرسایش طبیعی تجزیه نگردیده و نیازمند اعمال فرایندهای تهاجمی جهت حذف آلودگی می باشد. در مرحله مقدماتی در فاز دوغابی تجزیه پذیری بیولوژیکی لجن نفتی آمیخته با خاک با استفاده از دستگاهenterobacter cloacea شیکر انکوباتور مورد بررسی قرار گرفت. از باکتری اخیراًُ جداسازی و انتخاب شدهجهت بررسی میزان تجزیه پذیری آلودگی مذکور در سطوح مختلف هوادهی و غلظت و (ercppi-1)همچنین مقایسه توانایی باکتریهای درونزای آلودگی استفاده گردید. گونه مذکور توانست حداکثررا در مدت 3 ماه حذف نماید. بررسی ها نشان (tph) %31 از کل هیدروکرب نهای نفتی (w/w) حدودداد که عامل بازدارنده در زیست پالایی این لجن نفتی در خاک، تجمع و تشکیل توده های فشرده خاک آلوده در محیط مایع می باشد که موجب کاهش دسترسی بیولوژیکی بیشتر در آن شده است. از طرف دیگرباکتری های درونزا نیز توانستند عملکرد قابل قبولی نسبت به باکتری جداسازی شده فوق، از خود نشاندهند. بطوری که در برخی شرایط حتی بهتر از گونه ذکر شده ظاهر گردیدند. در مرحله نهایی پژوهش با توجه به شناخت نسبی که از مرحله اول از عوامل موثر و رفتار ویژه خاک آلودهدر فاز دوغابی حاصل گردید، با طراحی و نصب یک سیستم لجن فعال در مسیر آب در گردش یک بسترآکنده از خاک آلوده، میزان تاثیر استفاده از سیستم لجن فعال در حذف آلودگ یهای نفتی از خاک بررسیگردید. نتایج بدست آمده نشان از افزایش بسیار خوب فعالیت باکتری های تجزیه گر نفت در بستر آکنده مذکور داشت. اندازه گیری میزان کل هیدروکربن های نفتی موجود در خاک بستر نشان داد که در طی 3 %36 از کل هیدروکربن های نفتی موجود در خاک با استفاده از سیستم (w/w) ماه در مجموع حدودمذکور حذف گردیده است که با در نظر گرفتن میزان و سنگینی آلودگی اولیه و همچنین مدت زمانعملیات در مقایسه با موارد مشابه، این میزان از حذف قابل قبول م یباشد. از سوی دیگر بستری آکنده از%26 از کل (w/w) خاک مزبور با وضعیت مشابه، بدون اتصال به سیستم لجن فعال منجر حذف حدودهیدروکربن های نفتی گردید.

مولانا شاعر گران قدر و بی نظیری در عالم عرفان است که با به وجود آوردن اثر گران سنگش مثنوی فرهنگ و تمدن ایران اسلامی را زنده نگه داشته است، این مهم حاصل افکار و تأمّلاتی است که وی در مثنوی با جهت دادن به اندیشه هایش به آن دست یافت و افکارش را جهانی نمود. همین اندیشه های ناب وی چنان تأثیری در اقبال ایجاد کرد کهتوانست سازنده ی اندیشه ی پویای زمان خود شود و این تحرک و پویایی را در میان جوامع شرق؛ یعنی جوامع اسلامی با تأثیرپذیری از اندیشه های مولانا پدید آورد که اشارات مکرر به ابیات مولانا در آثارش دلیل تأثیرپذیری وی از مولاناست.شرایط نامساعد اجتماعی در حیات دو شاعر، حضور مغول در زمان مولوی و استعمار غرب در زمان اقبال به اشعار آن دو لحن حماسی داده است. از سوی دیگر کرامت و عظمت انسانی در اشعار هر دو با نگاه به موارد عمده ای چون: انسان کامل، عقلانیّت، عشق، جبر و اختیار و صوفی گری و نقد آن مورد توجه قرار می‏گیرد که نگارنده برای بهتر نشان دادن این تأثیرپذیری هر یک از موارد فوق را در فصلی جداگانه مورد بررسی قرار داده و تشابهات فکری مولانا و اقبال را در زمینه های مورد بررسی بیان داشته است. به طوری که می توان چنین استنباط کرد که تأثیر عمیق مولانا در ذهن و زبان اقبال کاملاً نمایان است.

یکی از مناسب ترین سوخت های جایگزین برای محصولات نفتی، الکل معمولی یا اتانول است که می تواند از تخمیر مواد قندی بدست آید و در آن صورت بدان بیو اتانول می گویند. مهمترین روش برای تولید اتانول، تجزیه سلولز به واحدهای کوچکتر گلوکز و تخمیر آنها به اتانول می باشد. همچنین مهمترین روش برای شکستن پیوندها میان واحدهای سلولز و تجزیه آن به گلوکز هیدرولیز آنزیم آن توسط آنزیم های سلولاز می باشد. از آنجایی که سطح تماس در معرض مولکول های آنزیم بر روی سلولز محدود بوده و همچنین عواملی همچون انواع کمپلکس های فعال و غیر فعال، مواد تولیدی شامل گلوکز و سلوبیوز و کاهش فعالیت سلولاز و ناپایداری آن در مقابل برخی عوامل مانند دما و فشار و ph، باعث کاهش راندمان تجزیه سلولز می باشد. البته این را هم باید در نظر گرفت که همواره مقداری آنزیم بصورت آزاد و بدون تغییر در محیط واکنش باقی می ماند. بنابراین باید به دنبال راهکارهایی برای بهینه کردن و اقتصادی کردن این فرایند باشیم. در این پایان نامه پس از بررسی اصول فرایند هیدرولیز آنزیمی سلولز به بررسی راهکارهای بهینه کردن استفاده از آنزیم می پردازیم. در ادامه انواع روش تثبیت آنزیم مورد مطالعه قرار داده شد و نحوه تثبیت آنزیم سلولاز را بر روی یک پلیمر طبیعی به نام کیتوسان، در مقیاس دانه ای مورد بررسی قرار گرفت. تاثیرات عواملی همچون دما و ph بر روی آنها مورد مطالعه قرار داده شد. بطور کل، تثبیت کاتالیست ها، پایداری و راحتی عملکرد و انتقال آن ها را نسبت به همتای آزاد خود در پی خواهد داشت. یکی از این مزایای مهم استفاده از آنزیم های تثبیت شده می توان عملکرد چندین باره آنها را در مدت زمان های طولانی چه در سیستم ها پیوسته و چه در سیستم های ناپیوسته دانست.

در این تحقیق چندین مدل برای رسوب گرفتگی یکی از مبدلهای واحد تصفیه گاز شرکت نفت و گاز سرخس بررسی شده است. رسوب نفت در سمت لوله صورت می گیرد. در ابتدا با استفاده از داده های گرفته شده از واحد صنعتی مورد نظر، میزان مقاومت رسوب در زمانهای مختلف با استفاده از دماهای ورودی و دبی ورودی محاسبه می شود. لازم به ذکر است دماهای ورودی و دبی، یک مقدار ثابت در طول زمان ندارد و همچنین یک سیر نزولی یا افزایشی منظم بر اساس زمان ندارد و به همین دلیل میزان تغییرات مقاومت رسوب نسبت به زمان به صورت دندانه اره ای می باشد. به همین دلیل مدل خطی رسم شده علارغم تطابق با داده-ها در برخی موارد، برای طراحی دقیق کاربرد ندارد. در مدل غیر خطی به دست آمده از موازنه رسوب، میزان افزایش و کاهش نسبتا با میزان محاسبه شده تطابق دارد. در انتها مدل آستانه رسوبی که برای نفت ایران صادق است مورد بررسی قرار گرفت و در اینجا میزان انرژی اکتیواسیون ناشی از واکنش شیمیایی که در محدوده ی دمای سطح مورد نظر انجام می گیرد محاسبه می شود و منحنی های آستانه برای این نوع مبدل رسم و تحلیل شد. کلمات کلیدی: رسوب گرفتگی، آستانه رسوب گرفتگی، مقاومت رسوب گرفتگی، انرژی اکتیواسیون

در این پایان نامه تلاش شده است که از روی سیگنال های نوسانات فشار نسبی استاتیکی، مقادیر ضریب ماندگی و همچنین الگوهای جریان در سرعت های مختلف جریان دوفازی عمودی مایع-مایع پیش بینی شود. مایعات امتزاج ناپذیر انتخاب شده، آب و گازوئیل می باشند. محدوده سرعت ظاهری به کار رفته برای آب 36/1- 14/0 متر بر ثانیه و برای گازوئیل 85/0-057/0 متر بر ثانیه بوده است. با استفاده از عکس برداری سریع از قسمت اصلی آزمایش شامل لوله شفافی از جنس اکریلیک به طول 5/1 متر و به قطر داخلی 54/2 سانتیمتر، پنج الگوی مختلف جریان مشاهده گردید که عبارت اند از: آب و لخته نفت پراکنده در آب (d os & w/w)، آب پراکنده در نفت (d w/o)، نفت پراکنده در آب (d o/w)، قطرات بسیار ریز نفت پراکنده در آب (vfd o/w) و جریان انتقالی (tf). ضرایب ماندگی و نوسانات فشار نیز به ترتیب با استفاده از دو عدد شیر سریع بسته شونده و دو عدد سنسور فشار که با فاصله مناسبی بر روی بخش اصلی آزمایش نصب شده بودند، اندازه گیری و ثبت گردید. به علت پیچیدگی ذاتی جریان های دوفازی و در نتیجه تفسیر نوسانات فشار ثبت شده، پیش بینی الگوهای جریان و ضریب ماندگی از روی سیگنال های خام فشار بسیار دشوار می باشد. برای غلبه بر این مشکل، علاوه بر یک روش مطلوب پردازش سیگنال با نام تبدیل موجک (wt)، از شبکه های عصبی مصنوعی (anns) نیز استفاده گردید. سیگنال های فشار با استفاده از روش تبدیل موجک به سطوح مختلفی تجزیه و از این سطوح، مقادیر انحراف استاندارد و درصد انرژی آنها استخراج گردید. سپس مقادیر انحراف استاندارد به عنوان متغیرهای ورودی شبکه عصبی احتمالی (pnn) به منظور پیش بینی الگوهای جریان و مقادیر درصدهای انرژی به همراه کدهای اختصاص-یافته برای الگوهای جریان مربوطه نیز به عنوان متغیرهای ورودی شبکه عصبی پرسپترون چندلایه (mlp) به منظور پیش بینی مقادیر ضرایب ماندگی به کار رفت. با استفاده از این روش، دقت پیش-بینی در الگوهای جریان، 97 درصد و ضریب همبستگی و میانگین درصد خطای مطلق ضرایب ماندگی پیش بینی شده توسط شبکه عصبی نسبت به ضرایب ماندگی تجربی به ترتیب 98/0 و10% بدست آمد.

در پژوهش حاضر تاثیر افزودن نانو ذرات اکسید آهن، نیکل و کروم بر روی مقاومت پوشش رنگ در برابر خراش و خوردگی تحت شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی مقاومت پوشش در برابر خراش، ابتدا نانو ذرات fe2o3وnio با درصدهای مختلف به کیلر افزوده شدند و پس از همزدن و توزیع یکنواخت ذرات در درون زمینه، این پوشش بر روی زیر لایه اسپری گردید. پس از آن به مدت معین، پوشش اعمال شده بر روی زیر لایه حرارت داده شد تا پخت کیلر صورت گیرد. نتایج تست پوششهای ضدخش اعمال شده در شرایط مختلف نشان داد که با کنترل پارامترها و استفاده از مقدار بهینه آنها، مقاومت به سایش پوشش به میزان 55/48% افزایش یافت. همچنین به منظور بررسی مقاومت پوشش در برابر خوردگی، نانو ذرات fe2o3 و cr2o3 با درصدهای مختلف به کیلر افزوده شد و پس از همزدن و توزیع یکنواخت ذرات در درون زمینه، این پوشش بر روی زیر لایه اسپری گردید. پس از آن به مدت معین پوشش اعمال شده بر روی زیر لایه حرارت داده شد تا پخت کیلر صورت گیرد و با استفاده از آزمون مه-نمک مقایسه بین پوشش بدون نانو ذرات و پوشش های که در آن نانو ذرات استفاده شده بود صورت پذیرفت. نتایج حاصل نشان دادند که پوشش هایی که نانو ذرات به آنها اضافه شدند، کارایی بهتری نسبت به پوشش های بدون افزودن ذرات نانو داشتند و مقاومت خوردگی بیشتری در برابر مه-نمک از خود نشان دادند. همچنین نمونه ای که ترکیب نانو ذرات اضافه شده به آن از 20 درصد نانو ذرات آهن و 80 درصد نانو ذرات اکسیدکروم تشکیل شده بود، بیشترین مقاومت را در برابر خوردگی از خود نشان داد.

یک مدل ریاضی برای بررسی انتقال جرم و انتقال حرارت و مقایسه شدت آن ها در نواحی مختلف در خشک کن دروازه ای براساس قوانین هدایت حرارت فوریه و نفوذ فیک ارائه می گردد. متغیرهای ورودی به مدل، دمای اولیه دوغاب، دمای محفظه احتراق، سرعت جریان گرمایشی، خواص ترموفیزیکی دوغاب و جریان گرمایشی و قطر اولیه قطرات دوغاب می باشد. نتایج حاصل از مدل به صورت تغییرات عدد بایوت، توزیع دمای متوسط، توزیع رطوبت، توزیع غلظت بخارآب وتوزیع های دما درون ذرات، تغییرات عدد لوئیس و تغییرات نرخ تبخیر در طول خشک کن ارائه می شوند. با توجه به محدوده تغییرات عدد بایوت در بازه 28/1تا 51/1در حین خشک شدن فرضیه توزیع دمای یکنواخت و شیب دمایی ناچیز در ذرات نامعتبر می باشد. توزیع های رطوبت و جرم حاکی از شدیدتر بودن تغییرات در محفظه احتراق نسبت به منطقه حلزونی می باشند، به طوریکه پس از خروج از محفظه احتراق تمایل به تبادل جرم با محیط کمتر می شود. درنهایت می توان از نتایج حاصل از مدلسازی به منظور بهینه سازی و افزایش ظرفیت تولید محصول در خشک کن دروازه ای استفاده کرد. با توجه به نمودارهای رطوبت ودمای متوسط، جهت بهینه سازی در مصرف انرژی وکاهش هزینه های سرمایه گذاری در ساخت خشک کن دروازه ای می توان طول فعلی خشک کن را به2/3 کاهش داد. تطابق خوبی بین پیش بینی های حاصل از مدلسازی و نتایج حاصل از خشک کن دروازه ای در شرکت لعابیران برای تغییرات رطوبت و دما در طول خشک کن وجود دارد.

گاز ترش ورودی به واحد شیرین سازی پالایشگاه گاز ایلام، از جدا کننده ای واقع در واحد تثبیت میعانات گازی تامین شده که بر اساس نقشه های فرآیندی در فصل زمستان دمای آن 3/18درجه سانتیگراد بوده که این گاز تنها پس از عبور از یک جدا کننده دو فازی مستقیما به واحد تصفیه وارد می شود. بر اساس نتایج نرم افزار گاز ترش ورودی در نقطه شبنم خود بوده که این امر می تواند احتمال وقوع پدیده فومینگ را به علت کندانس شدن ترکیبات سنگین در روی سینی های برج افزایش دهد از طرفی در دمای مذکور بعلت نزدیکی به دمای تشکیل هیدرات، احتمال یخ زدگی نیز بالا خواهد بود. در این تحقیق با بهره گیری از انرژی جریان های فرآیندی، روشی با هدف کاهش قابل ملاحظه مشکلات فوق الذکر و بهینه سازی مصرف انرژی در واحد شیرین سازی پالایشگاه گاز ایلام ارائه شد، نتایج حاصل از شبیه سازی با نرم افزار اسپن هایسیس نشان داد که در صورت استفاده از روش پیشنهادی دمای گاز ترش ورودی به برج تماس دهنده از 3/18 درجه به 72/40درجه سانتیگراد افزایش، محتوای آب در گاز شیرین 68 درصد کاهش، میزان مصرف انرژی الکتریکی در کولر هوایی که در حال حاضر جهت خنک سازی جریان گاز شیرین از آن استفاده می شود، 100 درصد کاهش و میزان مصرف بخار در ریبویلر برج احیاء آمین 35 درصد کاهش خواهد یافت. به منظور بررسی توجیه پذیری اقتصادی روش ارائه شده، برآورد اقتصادی برای آن صورت گرفت و مشخص شد که در صورت استفاده از روش پیشنهادی سالانه 35753 دلار سرمایه برگردانده می شود.

در این تحقیق، از یک مدل ریاضی به منظور مدل¬سازی، شبیه¬سازی و بهینه¬سازی برج دفع دی¬اکسیدکربن از محلول بنفیلد و هم¬چنین عملیات تبخیر آنی پیش از ورود مایع غنی به برج، استفاده می¬شود. در این فرآیند، فاز گاز به وسیله¬ی جوشش محلول در یک جوش¬آور که در پایین برج قرار دارد، تولید شده و فاز مایع هم جریان محلول غنی بنفیلد خروجی از برج جذب می¬باشد که پس از عبور از شیر فشارشکن و افت فشار شدید، وارد برج دفع می¬شود و به صورت ناهمسو در تماس با جریان گاز قرار می¬گیرد. برای حل مدل یادشده از روابط تعادلی بخار- مایع مربوط به محلول کربنات¬پتاسیم بدون آمین استفاده شده که استفاده از این روابط در غلظت¬های کم آمین در محلول، صحیح به نظر می¬رسد. برای توصیف پدیده¬ی انتقال جرم توام با واکنش شیمیایی از تئوری تجدید سطح دانکورتس استفاده شده¬است. در ادامه، پس از به دست آوردن داده¬ها و پارامترهای مورد نیاز، مدل ارائه شده، توسط روش¬های حل عددی به کمک نرم¬افزارهای کدنویسی حل شده و برای اطمینان از صحت مدل، نتایج حاصل با نتایج واحد صنعتی موجود در پتروشیمی شیراز مقایسه شده¬اند که نتایج حاصل از مدل، توافق نسبتا خوبی با داده¬های صنعتی دارد. پس از اطمینان از صحت مدل، به کمک مدل ارائه¬شده، عملکرد فرآیند دفع را در شرایطی غیر از شرایط موجود، مورد مطالعه قرار داده و میزان حساسیت این فرآیند به تغییر برخی پارامترها را مورد بررسی قرار دادیم. ابتدا تغییرات کسر مولی کربنات¬پتاسیم احیاشده را بر اساس تغییرات دمای جریان محلول ورودی و غلظت دی¬اتانول¬آمین مورد بررسی قرار دادیم و دریافتیم که افزایش دمای خوراک مایع و هم¬چنین درصد وزنی آمین مورد استفاده، موجب افزایش مقدار کسر مولی کربنات¬پتاسیم احیاشده در جریان مایع خروجی از برج و بازده کلی برج می¬شود. سپس اثر افزایش آمین بر روی ضرایب انتقال جرم فاز مایع مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه بدین صورت بود که مقادیر ضریب انتقال جرم در حضور آمین، بزرگ¬تر از حالت بدون آمین می¬باشد. در پایان، با در نظر گرفتن مقدار ماکزیمم کسر مولی کربنات¬پتاسیم احیاشده در جریان مایع خروجی برج به عنوان تابع هدف، فرآیند دفع را بر اساس دمای محلول غنی ورودی، دمای بخار دافع ورودی، فشار برج و غلظت دی¬اتانول¬آمین بهینه کردیم. شرایط بهینه¬ی موارد بالا به ترتیب 395 کلوین، 400 کلوین، 1/6 بار نسبی و 2/5درصد وزنی به دست آمد که مقدار کسر مولی کربنات¬پتاسیم احیاشده تحت این شرایط معادل 0/064 می¬باشد. بار دیگر توافق نسبتا خوب شرایط بهینه با شرایط عملکردی برج در واحد صنعتی، اثباتی بر ادعای صحت و کارآمدی مدل¬سازی می¬باشد.

هدف از انجام این پژوهش، مدل¬سازی فرآیند تشویه مولیبدنیت در بسترهای سیالی در هنگام جوش خوردن ذرات به یکدیگر می¬باشد. به¬منظور بررسی رفتار بستر سیال تحت جوش خوردن ذرات در طی انجام فرآیند، یک مدل ریاضی بر مبنای تئوری دو فازی سیالیت ارائه شده¬است. بر مبنای این تئوری، بستر سیال به دو فاز پراکنده و پیوسته تقسیم می¬گردد. با در نظر گرفتن این دو فاز در بستر سیال، به منظور شبیه¬سازی فرآیند تشویه کنسانتره مولیبدنیت، معادلات موازنه جرم، سرعت، انرژی و همچنین معادلات مربوط به جوش خوردن ذرات درون بستر نوشته شده و رفتار بستر سیال پس از حل همزمان این معادلات در حین انجام این فرآیند مشخص خواهد شد. تاثیر پارامترهای مهمی همچون دما¬، اندازه ذرات، سرعت و تغییرات غلظت گاز خروجی در دو حالت جوش خوردن و جوش نخوردن ذرات در نظر گرفته شده¬است. نتایج به دست آمده از این مدل با داده¬های آزمایشگاهی مقایسه گردیده است. نتایج مقایسه نشان دهنده این امر هستند که دقت خوبی بین داده¬های حاصل از مدل و نتایج آزمایشگاهی وجود دارد. نتایج نشان¬دهنده این واقعیت¬اند که دما مهم¬ترین تاثیر را در تشویه فرآیند کنسانتره مولیبدنیت را داراست. این تاثیر به گونه¬ای است که در حالت جوش نخوردن ذرات به یکدیگر با افزایش دما در محدوده 650-500 درجه سانتی¬گراد، درصد تبدیل نیز افزایش می¬یابد اما با جوش خوردن ذرات، این درصد کاهش می¬یابد. اندازه ذرات نیز در این فرآیند از اهمیت ویژه¬ای برخوردار می¬باشد. هنگامی که بستر در معرض جوش خوردن ذرات قرار می¬گیرد با کاهش اندازه ذرات از یک حد معین، درصد تبدیل کاهش می¬یابد. نتایج نشان¬ می¬دهند که تغییرات سرعت در این فرآیند تاثیر چندانی بر میزان اکسید شدن گوگرد موجود در مولیبدنیت ندارد.

هدف از این پایان نامه شبیه سازی جریان دو فازی اطراف یک مانع به روش هیدرودینامیک ذرات هموار (sph) می باشد. در ابتدا و با استفاده از کدهای رایگان sphysics-2d جریان تک فازی توسعه یافته درون کانال مورد شبیه سازی قرار گرفت و نتایج حاصل با نتایج تحلیلی مورد مقایسه قرار خواهد گرفت. در ادامه جریان درون کانال حول یک مانع مربعی مورد بررسی واقع می شود و نتایج آن با داده های حاصل از حل تحلیلی و نتایج cfx مورد مقایسه و ارزشیابی قرار خواهد گرفت. نتایج درون کانال حول مانع مربعی نشان می دهد که، به دلیل شرایط مرزی مورد استفاده در روش هیدرودینامیک ذرات هموار، نتایج روش sph با نتایج حل تحلیلی و cfx تا حدودی اختلاف دارند. در ادامه و با توسعه کد sphysics-2d نتایج حاصل از جریان دو فازی درون کانال و همچنین جریان دو فازی درون کانال با مانع نشان داده می-شود. همچنین حرکت قطره ی روغن درون یک مخزن و درون کانال را نیز مورد تجزیه و تحلیل خواهیم داد. در تمامی مراحل شبیه سازی جریان به صورت آرام فرض شد.

فرآیند هیدروژن زدایی کاتالیستی پروپان واکنشی تعادلی و بسیار گرماگیر ( h=+120 kj/mol? ) است که در محدوده دمایی c °600 تا c° 630 و فشار اتمسفری، در یک راکتور لوله ای و در مجاورت کاتالیست پایه پلاتین انجام گرفت. این واکنش در چنین شرایطی با شکست حرارتی و واکنشهای کک ساز توام می شود که شکست حرارتی بازده تولید پروپیلن را کاهش میدهد و تشکیل کک ، کاتالیست را بی اثر می کند . دراین پژوهش، سینتیک غیرفعال شدن کاتالیست پلاتین دار در فرآیند هیدروژن زدایی کاتالیستی پروپان بررسی شد و یک مدل سینتیکی برای آن بدست آمد. این مدل سینتیکی متشکل از هیدروژن زدایی پروپان،کراکینگ حرارتی و بی اثرسازی کاتالیست ، با پیروی از روش لانگمویر هینشلوود ایجاد شده است که مبتنی بر مکانیزم واکنشهایی است که علت هیدروژن زدایی را مرحله ای ذکر می کند و نتایج حاصله از حل مدل ایجاد شده توسط نرم افزار comsol multiphysics (v.4.2) ارائه گردیده است. مشاهده شد که تبدیل پروپان بطور قابل توجهی با دما تغییر میکند ، با زمان کاهش می یابد و در دماهای بالاتر بعلت بی اثرسازی کاتالیست این اتفاق با سرعت بیشتری روی می دهد. تبدیل پروپان با افزایش غلظت پروپیلن کاهش می یابد و بطور اندکی تحت تاثیر غلظت هیدروژن قرار می گیرد و این نشان دهنده جذب سطحی قوی پروپیلن است که اکثر سطح ها را اشغال میکند.طبق ارزش msc ، معادله m1 بعنوان بهترین مدل نمایان شده و معادله m2 کمترین ارزش ssr را دارد که بهترین مدل برای جفت شدن با آزمایشات است ولی درنهایت معادله m2-1 بدلیل معتبر بودن مکانیزم واکنش یاد شده و ساده بودن معادلات سرعت و تطابق قابل قبول با پیش گویی ها، بهترین مدل سینتیکی برای هیدروژن زدایی کاتالیستی پروپان درنظر گرفته شده است.

در این پروژه جداسازی دی اکسید کربن از گاز طبیعی بوسیله غشا پلی اتر سولفون مورد بررسی قرار گرفته و سپس اثرات متغییرهای فرایندی از جمله فشار و دما مورد ارزیابی قرار گرفته است.

یکی از مراحل مهم استخراج مولیبدن (mo) از مولیبدنیت (mos2)، تشویه مولیبدنیت به اکسید مولیبدن (moo3) است . روشهای مختلفی جهت انجام عمل تشویه ارائه شده اند که از جمله آنها می توان به کوره های چند طبقه و کوره های دار اشاره کرد. تعدادی از تحقیقات نیز بر روی بسترهای ثابت انجام گرفته اند. تشویه مولیبدنیت بسیار گرمازاست و کنترل دما در آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. دمای تشویه نباید از 650 سانتیمتر تجاوز کند، در غیر اینصورت اکسید مولیبدن تشکیل شده ممکن است به علت گرمای بیش از حد محلی ذوب شود. از آنجا که بسترهای سیالی از مزایای یکنواخت بودن دما در سرتاسر راکتور، تماس خوب بین ذرات جامد و گاز و همچنین کنترل دقیق دما برخوردارند، برای انجام عمل تشویه کنسنترات مولیبدنیت مورد توجه قرار گرفته اند.